评析
句 其十
杳杳烟芜何处尽,摇摇风柳不胜垂(春晚)。
寒食寄郑起侍郎
清明时节出郊原,寂寂山城柳映门。水隔淡烟脩竹寺,路经疏雨落花村。天寒酒薄难成醉,地迥楼高易断魂。回首故山千里外,别离心绪向谁言(同上书卷四二)。
句
新霜染枫叶,皎月借芦花(《秋日》)。废宅寒塘水,荒坟宿草烟。
汉阳晚泊
傍桥吟望汉阳城,山遍楼台彻上层。犬吠竹篱沽酒客,鹤随苔岸洗衣僧。疏钟未彻闻寒漏,斜月初沈见远灯。夜静邻船问行计,晓帆相与向巴陵。
禁林宴会之什
星移岁律应青阳,得奉群英集玉堂。龙凤双飞观御札,云霞五色咏天章。禁林渐觉清风暖,仙界元知白日长。诏出紫泥封去润,朝回莲烛赐来香。二篇称奖恩尤重,万国传闻道更光。何幸微才逢盛事,愿因史册纪余芳。
句 其三
新霜染枫叶,皓月借芦花(湘江舟行)。
浏览全部 22 首