评析
诗偈 其一七四
佛亦不离心,心亦不离佛。心寂即菩提,心然即有物。物即变成魔,无即无诸佛。若能如是用,十八从何出。
诗偈 其二十二
睡来展脚睡,悟理起题诗。诗中无别意,唯劝破贪痴。贪瞋痴若尽,便是世尊儿。无烦问师匠,心王应自知。
杂诗 其一
未识龙宫莫说珠,识珠言说与君殊。空拳只是婴儿信,岂得将来诳老夫。
诗偈 其七十五
一生解缚钝,浑身纳里眠。心中无意识,耳无绳索牵。心本无系缚,同尘亦无喧。
诗偈 其一五九
尘六门前唤,无情呼不入。二彼总空空,自然唇不湿。从此绝因缘,葛五随缘出。惟有空寂舍,圆八同金七。
诗偈 其四十六
迷时三界有,悟即出嚣缠。心无六入迹,清净达本源。地狱成净土,招手别诸天。报语三涂宅,共你更无缘。非论早与晚,悟理即无边。
浏览全部 204 首