评析
题画
独屋芝草香,蘅门落松子。轻舟泛芙蓉,明月在秋水。
读唐人钱起诗黄绶罢来多远客青山何处不愁人之句
林园乐事颇相关,不换神仙只一闲。荒径也须存白菊,愁人元不是青山。将雏野鹤飞还舞,酿蜜崖蜂去却还。凉月孤舟自浓睡,乘流知下几溪湾。
严田仇节妇纪
晴时一转瞬,花开不常好。委身事夫君,百岁期长保。梅实犹未仁,孤坟已青草。帘前语春燕,未与伤怀抱。有生终有灭,值幸迟与早。孤存亦夫存,念之忧心捣。为植坟上松,松长妾应老。
铁门扇 其二
云龛入玲珑,元气深吐纳。风搜群窍开,水树声互答。推蓬暂此清,巫山事杂沓。
右垭写怀
露宿官山月转晴,山垭老泪寄苍生。檄书夜下秋前捷,野哭时悬枕上声。墟落鸢鸦荒骨乱,石田狐鼠晚蒿平。经心门井溪来血,流入瞿塘水尚腥。
东林寺
初日上苍凉,峰峦接大荒。懒云依鸟径,驯虎卧僧廊。水碧聪明井,灯青慧远堂。禅心秋共寂,徙倚近香床。
浏览全部 22 首
寄友人
瘴雨蛮烟万里余,别来消息近何如。谁怜白发疏狂处,犹写平安两字书。
闰二月朔日
病过春光两月程,几番风雨几番晴。不知开到何花树,今日才闻燕子声。
得七月家书志喜
红叶声中醒客梦,白云飞处忆亲庐。情多岂保鬓不改,计拙乃为饥所驱。燕颔果谁还有相,羊肠何路是无虞。临风正觅伤秋句,忽领平安两字书。
月林草堂图 其二
一丛两丛山桂花,三点两点秋星斜。水禽争宿触溪簖,野碓激水翻风车。主人留客镫下语,诉说从前乱离苦。夜阑幽咽不成声,一院秋虫落如雨。
送陈郎玉汝之官二首 其一
昔一平津阁,今随孟博车。径趋乌幕远,渐向鲤廷疏。分袂三年别,平安两字书。何时迎昼绣,携酒煮溪鱼。
思乡
欲把家书写,拈毫忍泪干()。离情都怕诉,一概报平安。