评析
游滁山二十咏 游醉翁亭 其一
十载游心抱白云,醉翁亭记醒中文。分明庆历当时事,五百年余独付君。
游滁山二十咏 游醉翁亭 其七 饮六一泉
千年唐宋文章价,江海潮如此亦然。淘泻心胸存底物,盈科万古视源泉。
宛在堂中即事二十首 其二
有意林泉自得,忘机鱼鸟相和。八千里外藏迹,一夕堂中啸歌。
游滁山二十咏 游醉翁亭 其一十五 上接引佛殿
危阶根向青冥底,古刹烟浮淡薄中。鸟聚龙参真法界,泉飞竹舞下虚空。
游滁山二十咏 游醉翁亭 其二十 春寒是日和暖特甚,丰山似喜人再至也
风光初与醉游颜,半是春情半是山。颇怪林泉如故识,自令清兴每来还。
自彭蠡湖初入江
湖尽匡庐际,江通汉水浮。朝烟生夹岫,夜月识扁舟。远望多为感,乡心少不愁。自恋身似苇,朝夕与波求。
浏览全部 70 首
次韵方蒙仲高人亭 其八
终南有捷径,涧恧而林羞。其人岂其山,宁勿相累不。
望中条
虞乡县西郭,改观揖中条。第蓄终南小,交□□□遥。崦深应有寺,峰近恐通桥。为语前村叟,他时寄采樵。
送石应之司户归剡以室迩人远为韵 其一
捷径指终南,索价讥少室。穷达岂无命,踏地胡不实。之人吏海隅,所吐百未一。夷涂澹无营,君其有终吉。
题慈照坦上人房应山阁
禅心直以山为体,不与终南捷径同。吟久白云生曲槛,定回明月在前峰。子牙钓石临溪古,博望槎源与汉通。自有山灵回俗驾,几人于此得相逢。
曹知白吴淞山色图
终南求捷径,少室索高价。唯有懒云西,山深无俗驾。
题邑生陈溢钟山草堂
钟山抱蓝田,水木含清气。爱尔静者居,草堂在山翠。帘栊映竹开,几席侵花置。野客载酒过,山僧抱琴至。陶然接欢赏,邈尔成幽契。月出天海空,云生石门闭。岱溪樵唱来,沙头松声细。佳趣足淹留,远心更迢递。维时属休明,岩穴无遗弃。终南登捷径,北山裂荷制。予亦问山灵,斯人果忘世。