评析
挽韩子爽户曹二首 其一
朋辈凋疏重可伤,不堪歌哭献文堂。宝灯卜夜笙箫暖,芳槛移春锦绣香。乐事可怜蕉梦短,哀辞忽引薤歌长。忍看玉树埋黄壤,泪湿东风酒一觞。
凤栖梧/蝶恋花
竹窈花深连别墅。曲曲回廊,小小闲庭宇。忽地香来无觅处。杖藜闲趁游蜂去。老桂悬秋森玉树。涧底孤芳,苒苒吹诗句。一掬幽情知几许。钩帘半亩藤花雨。
大圣乐
娇绿迷云,倦红颦晓,嫩晴芳树。渐午阴、帘影移香,燕语梦回,千点碧桃吹雨。冷落锦宫人归後,记前度兰桡停翠浦。凭栏久,谩凝想凤翘,慵听金缕。留春问谁最苦。奈花自无言莺自语。对画楼残照,东风吹远,天涯何许。怕折露条愁轻别,更烟暝长亭听杜宇。垂杨晚,但罗袖、暗沾飞絮。
读舒王集二首 其二
周易误辅嗣,本草误隐居。遂令后世人,不能尽信书。
杼山闻鹃
溪上谁哦柳恽蘋,杼山斜日飏花尘。杜鹃只管催春去,不信东风老得人。
春晚简溪友
楚烟新百五,汉禊古重三。节序正如此,情怀自不堪。蜜香蜂蜕蛹,绵老柳飘蚕。有约溪边去,观鱼共剧谈。
浏览全部 313 首
失调名
(前缺)商,西风只在垂杨外。
送思上人归霅上
长安城外别垂杨,溪上蘋花满棹香。明月照人应有恨,西风吹雁不成行。
清平乐 落叶 其一
洞庭波起,渺渺人千里。楼外夕阳多憔悴,雁背带来秋意。残灯支枕无眠,声声只在林间。一夜西风卷尽,开门又见青山。
寄戴松崖都宪 其二
契合金兰独见君,索居应叹久离群。乘轺只在商山外,放棹难寻剡水濆。霄汉功名推独步,江湖声迹喜相闻。画楼几凭阑干立,目断天南日暮云。
买陂塘
问西风、数行新雁,故人今向何许。衔来音信从谁至,宛转似将人语。休轻顾,便拆得封时、都是伤心句。此情最苦。剩凉月三更,盈盈血泪,化作杜鹃去。空阶外,往日佳期已误。凄凉说与迟暮。清商一曲原萧爽,消受几多霜露。情莫怕,休再望南天、渺渺衡阳浦。锦笺附与。回首绛云飞,伤心只在,一点相思处。
送孙瞻园兵宪还秦
西风拂拂起燕尘,一策垂杨影外身。茹檗芳名犹在蓟,凌霜客梦已先秦。当年筹国惭分席,此日临岐倍惨神。闻道崤函烽火息,但逢征雁即怀人。