评析
宿蒋山栖霞寺
独坐清谈久亦劳,碧松燃火暖衾袍。夜深童子唤不起,猛虎一声山月高。
寄杜宣卿长官
长忆逢君历水隅,坐中谈笑见醇儒。当年许我入诗社,别后有谁为酒徒。头想白如潘骑省,家应贫似范莱芜。相思不可能相得,蝉老西风海树枯。
钟山僧舍酬辟疆秘授
同谒临川丞相时,不期颜色偶然披。绿葵自得山人味,绛帐难求俗士知。午磬唤回幽枕梦,夕阳催就小窗诗。松毛桂叶山中路,肯顾非公复是谁。
诉衷情令
钓鱼船上谢三郎。双鬓已苍苍。蓑衣未必清贵,不肯换金章。汀草畔,浦花旁。静鸣榔。自来好个,渔父家风,一片潇湘。
秋阁晨兴
远寺一声钟,檐楹惊宿鸟。拂衣风露清,月落千山晓。
无题
深深尽陌倚朱门,腮粉轻红湿泪痕。寂寞绣屏人未见,杏花疏雨立黄昏。
浏览全部 20 首