评析
四时读书乐 其三
昨夜庭前叶有声,篱豆花开蟋蟀鸣。不觉商意满林薄,萧然万籁涵虚清。床前赖有短檠在,及此读书功更倍。读书之乐乐陶陶,起弄明月霜天高。
方岩次李学补韵
散策松边寺,无心任去留。山昏云欲暝,地迥月涵秋。细响鸟惊树,孤吟僧倚楼。重阳明日是,又作十天游。
送行可和尚游雁宕
灵运平生屐,如何一瘦藤。夕阳红叶寺,秋雨白头僧。阅世三兵火,传心几佛灯。讵金还记我,曾向此山登。
吴烈女
士习与世换,一堕不自持。宁如二女子,至性不自移。人之能为人,所惧大节亏。吾父死汝手,吾身岂汝随。匪云随我节,义合同其归。空山雨流血,白日寒无辉。女子有是哉,道旁为嗟咨。北风飒万类,始见青松姿。有女焯其行,发潜可无诗。死其身不顾,身后遑所知。伤心复伤心,风味日以漓。寄语读书者,曷不愧于斯。
海门道中宿田家
烟浦偶同渔父渡,竹篱受宿野人家。悠然此夜得真领,陇月初生梅始华。
春暮即事
啼鹃春已暮,徙倚念流光。雨涨溪舂急,山晴火种忙。寻芳知兴浅,怀远觉愁长。两月无来客,青苔满石床。
浏览全部 29 首
问梅
瘦藤拄晓觅寒梅,着蕊南枝开未开。只我往来亭下路,芒鞋颠倒印苍苔。
城南王氏庄寻梅
涸池积槁叶,茆屋围疏篱。可怜庭中梅,开尽无人知。寂莫终自香,孤贞见幽姿。雪点满绿苔,零落尚尔奇。我来不须晴,微雨正相宜。临风两愁绝,日暮倚筇枝。
咏梅,和陈城南
我亦吴头客,年年念远梅。孤根元自植,冷蕊为谁开?因睹城南咏,深思岭表来。北人盆里看,应不近苍苔。
桐溪四咏 其四
一夜溪风万壑哀,几多黄叶覆苍苔。等闲只有寒梅树,冷蕊疏花独自开。
绕树
绕树行百匝,临池把一杯。白知茶蕊上,红对烛花开。已作寻芳去,何辞尽夜回。恶风无藉在,明日满苍苔。
宜甫家有金铃菊客未之识因代菊赠宜甫
主人倦邀客,寂寞委苍苔。此日开无益,明年不复开。