评析
咏史(下) 司马宣王 其三
蒋琬费祎亦如虎,孙权天险据江湖。曹年石马来何暮,也畏平沙八阵图。
句 其一
高骖黄鹤望天飞,千载谁能继费祎(黄鹤楼)。
剪春罗
天亦费机巧,红葩剪似匀。丁宁弄刀女,故故莫争新。
送人分题得鹤山
丁令威,乃在昆崙之墟,阆风之巅。羽衣误作尘土梦,回首人世三千年。空中落日松柏冷,苦雾惨惨含悲泉。梦随回飙访琼田,紫鸡青鸭还相怜。丁令威,将柰何?野有矰缴,隰有网罗。前飞乌鸢后驾鹅,啄腥争腐声喽啰。渺予怀兮隔烟萝,杳冥冥兮徛长歌。丁令威,胡不归?槐江之山连大騩,玉楼金嶂中天开,玲珑碧树锵琼瑰。凤凰有阁鸾有台,君胡为兮独蒿莱?丁令威,归去来。
汉宫求仙谣
五柞深宫夜乞灵,冰函瑶笈费丁宁。穆王池上西王母,又控青鸾下汉廷。
自君之出矣 自君之出矣 其四
自君之出矣,新人易为欢。丁宁语新人,莫令藁砧寒。