评析
颂古五十五首 其五十
竺乾窃得屠龙技,袖隐神锋入海南。弄巧不消人一笑,九年面壁好羞惭。
颂古五十五首 其二十六
赤穷王老卖浑身,贱似黄金贵似尘。不费分文收买得,一程送与采樵人。
禅房十事 痒和子
既就良工雕琢,何妨出手扶持。抓著衲僧痒处,赏伊一枚荔枝。
偈颂一百零二首 其四十三
浪荡贪观野鸭儿,犯丛林合讲清规。鼻头捏破知惭愧,烧炷枫香供养伊(百丈和尚忌)。
偈颂一百零二首 其七十二
杨岐栗棘蓬,临际清凉树。钁头无柄,正好栽培,版齿生毛,不妨吞吐。一抽三,二添四,跛脚云门,乾坤独步。瞎人天眼分缁素(谢首座监寺树头)。
偈颂一百零二首 其一十六
肥马碌碌,瘦马碌碌。医得眼前疮,剜却心头肉。朝不足,莫不足,六六依然三十六。云门见睦州,良遂参麻谷。
浏览全部 892 首
神剑颂
提得神锋胜太阿,万年妖孽尽消磨。直饶埋向尘泥里,争奈灵光透匣何。
颂古九首 其一
二祖无端向少林,庭前立雪到腰深。直饶觅得心无有,未免全身被陆沉。
冬夜耿拾遗王秀才就宿因伤故人
旧时闻笛泪,今夜重沾衣。方恨同人少,何堪相见稀。竹烟凝涧壑,林雪似芳菲。多谢劳车马,应怜独掩扉。
清明哭李穆樵步柱尊韵
冬至别君知永诀,清明念子枉悲歌。春风苦恨生烟草,泪眼凄迷望薜萝。白玉为楼真梦耳,青山埋骨柰愁何。任他燕语兼鹃血,只似人间一掷梭。
哭叶孝锡教授
瘴云深处死,太息柰君何。诗友俱来吊,埋铭久未磨。箕裘无子继,书画落人多。旧宅今移主,斜阳掩涕过。
元美访我百花洲上夜集四首 元美访我百花洲上夜集四首 其二
终日不得醉,相看独柰何。狂心知尔甚,青眼向人多。席已移星月,衣犹挂薜萝。兴来歌楚调,雪色满江河。