评析
初冬同晤贤二师登映发亭望会稽
我有二林侣,相邀步寒日。超然人外游,下见众山出。木叶落已静,乾坤欠萧瑟。浮云当空翻,惨惨百鸟没。欲辨越中岸,青烟易为失。山川何寂寥,宫阙犹彷佛。谁是古来者,念之难再述。功名随尘埃,岂复有其骨。今我二三子,永为傲时物。篇章逢太平,窈窕坐天末。生理本无固,愿言从此毕。登临望前人,世事安敢忽。
青林岩
鸟外无行迹,寒林引薜萝。山中僧已老,不信雪霜多。
句 其八
看山坐石亭(见山亭)。
山中回忆东山老
山游兴发特寻君,屐齿筇枝绕四邻。峰北看云忘世务,涧南听水得天真。名高寂寞存僧史,林下风流似晋人。何日枇杷苦笋熟,却游未减去年春。
杨梅坞
夏日红相照,天晴坞自开。襄阳多稚子,摘赠故人来。
忆越
蓬莱阁面对青山,地上游人半是仙。渔浦夕阳横挂雨,鉴湖春浪倒垂天。高城尚锁当时月,故殿空留几处烟。长爱剡溪堪乘兴,雪中曾棹子猷船。
浏览全部 127 首
中秋饮凤凰台上
天上十分月,人间一半秋。笙歌传小寨,灯火认层楼。酒怕初斟满,棋欣未了收。分明浑似水,只是欠双鸥。
和杨公济钱塘西湖百题 湖堂 其十 宝叔塔
宝叔存遗塔,影摇湖水光。层层仙露湿,苔藓自生香。
玉楼春 其一
市桥灯火春星碎。街鼓催归人未醉。半嗔还笑眼回波,欲去更留眉敛翠。归来短烛余红泪。月淡天高梅影细。北风休遣雁南来,断送不成今夜睡。
阜平道中
马足时陵竞,颠崖古道横。山从一涧坼,水夺两崖鸣。径路疑欲尽,人烟俄自生。夜深见灯火,三户是孤城。
自上元后閒作五首 其四
灯火人家夜不收,三更明月过南楼。风烟随处自能乐,何事客心还独愁。
止宿寮
虽云居异方,政自生同宇。不但撷园蔬,仍须催酿黍。