评析
子陵钓台
高风谁得似先生,七里溪山当画屏。功业不随东汉祖,光芒独应少微星。兰台有史传名姓,蓬户无人问醉醒。若使当时忘故态,何由千古羡鸿冥。
和谢圣藻游锦川
锦川亭上雨霏微,太守斋航卷画旂。步入名园莺惯见,歌随流水鹭惊飞。凭高自有千峰聚,饮剧方知万事非。却恐丹阳赴官去,此心当共白云归。
凌歊台
大明七年暮冬月,宋武南巡立双阙。銮舆先幸凌歊台,云中箫鼓轰春雷。六龙一去晓无迹,山花野鸟空相忆。翠羽鸣鞭来不来,景陵芳草年年碧。
咏南山诸胜 闲堂
赵公归休年,访师翠微间。始知浮世上,白日两人闲。
咏南山诸胜 讷斋
天道竟何言,四序自流转。乃知毗耶翁,虽默真大辨。
辞世偈
无一可恋,无一可舍。太虚空中,之乎者也。将错就错,西方极乐。
浏览全部 238 首
思君吟寄□□生
我思君兮河之壖,我为河中之泉,君为河中之青天。天青青,泉泠泠。泉含青天天隔泉,我思君兮心亦然。心亦然,此心复在天之侧。我心为风兮淅淅,君身为云兮羃羃。此风引此云兮云不来,此风此云兮何悠哉,与我身心双裴回。
下鸡鸣山诸滩望柯山不见三首 其三
却忆归舟是去年,上滩浑似上青天。诸滩知我怀余怨,急送秋风下水船。
拟孟冬寒气至诗
白露秋风始,秋风明月初。明月照高楼,白露皎玄除。迨及凉风起,行见寒林疏。客从远方至,赠我千里书。先叙怀旧爱,末陈久离居。一章意不尽,三复情有余。愿遂平生志,无使甘言虚。
谢人惠云巾方舄二首 其一
燕尾称呼理未便,剪裁云叶却天然。无心只是青山物,覆顶宜归紫府仙。转觉周家新样俗,未容陶令旧名传。鹿门佳士勤相赠,黑雾玄霜合比肩。
东峰白云院
僧爱白云溪上飞,白云飞处敞禅扉。莫言便是无心物,忆著故山依旧归。
送周练师还龙虎山
年来忽忆旧岩扉,即向青天跨鹤归。老树著风惊虎睡,好山和雨作龙飞。松间夜月封丹灶,花底秋云补练衣。辟谷有方仙有术,笑人空饿北山薇。