评析
秋夜闻雨
香断灯昏小幌深,不堪病里值秋霖。惊回万里关河梦,滴碎孤臣犬马心。清似钓船闻急濑,悲于静院听繁砧。玉峰老去情怀恶,稳受千茎雪鬓侵。
秋晚
西风吹木叶,万户动寒砧。静院凭栏久,愁心无限深。
答孟望之 其二
葡萄阴夏院,急雨响深更。醉里忘乡国,天涯恋友朋。高斋回夜爽,虚阁殷滩声。无限幽居意,怀君百感生。
鸣泉
鸣泉静里闻,琅然琴筑响。独坐怀故人,清风入虚幌。
络纬吟
夕露凄以清,凉飙飒然至。篱根断续声,长茧缲络纬。双股依草荄,两翼鼓元气。月明更漏迟,似诉无限意。微物尚知时,叹彼非物类。我怀素潇洒,闻汝澹忘虑。
晚凉怀故山
疏林生晚凉,微日映书幌。南山澹相对,幽磬时一响。怀归见素心,感旧发遐想。稍待秋橘香,风汀荡双桨。