评析
秋闺
供给深闺怨,秋声又捣衣。鸳鸯不独宿,燕子自双飞。尘暗芙蓉帐,风寒翡翠帷。驰心属明月,将此照金微。
关山月
明月生海上,裴回照边城。中夜关山静,但闻流水声。征人看月思乡泣,夜久衣单难独立。锦字佳人怨不归,开帏更感飞萤入。
寄兴平税使何维翰
自古有离别,余今独伤悲。关河数千里,辗转劳梦思。时序倏以迁,容鬓日以衰。萧萧朔风寒,杳杳孤鸿飞。欲往良独艰,相见讵有期。商歌意无限,零泪忽沾衣。
天净沙 题画 惜花春早起 其一
霜天晓角声残。霞绡雪缕衣单。依约宫黄画浅。小梅开遍。咏花人倚阑干。
缫车
缫作缫车急急作,东家煮茧玉满镬,西家捲丝雪满篗。汝家蚕迟犹未箔,小满已过枣花落。夏叶食多银瓮薄,待得女缫渠已着。懒归儿,听禽言,一步落人后,百步输人先。秋风寒,衣衫单。
宿刘行首家作二首 其二
从来诸事不相关,独有香醪真个贪。清早若无三碗酒,怎禁门外朔风寒。