评析
夏夕
雷火烧青林,海风吹欲暮。溪云不得来,雨声隔烟树。
题恽南田画册
笔尖刷却世间尘,能使江山面目新。我亦低头经意匠,烟霞先后不同春。
同徐紫山吴石仓石笋峰看秋色
披云深竹里,拄杖乱峰头。怪石一千尺,苍烟四面流。苍幢飘素影,木叶响寒秋。愿借维摩榻,谈经坐小楼。
秋潮
龙君猎秋海,甲士三十万。控弦向西发,百怪咸走遁。当空曳珠旗,飙轮上下飞。后军击灵鼍,白马无人骑。冰雪满天来,两岸殷其雷。吴云不得渡,越山渐欲摧。忽如一匹练,并力细细裁。又如白芙蓉,朵朵当花开。对此心骨爽,登舟驾兰桨。散发入中流,一啸千波响。江色寒苍苍,疏林下夕阳。浩歌独归去,幽梦在龙堂。
春日过紫山草堂不值
晓越城西陌,湖风吹客颜。苍苍烟水窟,小小雨花关。鸡犬寒梅外,琴书深竹间。徘徊不敢问,独对南屏山。
薛枫山以扇索画题此
径响登山屐一双,客来访我绿筠窗。扇头索画吴淞水,雨雨烟烟剪半江。
浏览全部 12 首