评析
河传(又一体)
桂花笼雾。广寒高处。珠宫琳宇。夜如许。听取素娥歌舞。谁偷仙药谱。秋分恰喜人圆也。金尊把。拂袂天香惹。碾元霜。蟾影忙。吴刚。应知不老方。
河传(又一体)
雨过。林霁。媆凉初到,新秋天气。穿针恰上曝衣楼。同倚。晚霞如织绮。七襄轧轧何时歇。经年别。人世休嫌拙。渡银河,灵鹊多。蹉跎。海枯情不磨。
河传(又一体)
梦短。天远。昼长人倦。苇箔蚕劳。桐花凤懒,忺困忒煞无憀。乱红飘。茶香焙得山前后。花瓷斗。茗饮清于酒。轻雷过雨。池畔细数荷钱。入梅天。
江神子 新柳
柔情不断恁年年。小池边。曲栏前。谁撚丝儿、搓得绿阴圆。逶迤六桥桥畔影,宜带雨,更拖烟。纤腰齐舞斗婵娟。糁香棉。别离天。无那春愁、三起更三眠。不是东风偏爱尔,真袅娜,受人怜。
河传(又一体)
团扇。团扇。影形相伴。◆簟纱橱。浮瓜沉李晚风初。冰壶。迸明珠。丝丝茉莉簪璚朵。蝉翼亸。梦也香无那。起来残月下西楼。梳头。露华清镜流。
谒金门
关心事。流水落花春去。可惜一年春暮。教人愁怎诉。别后幽思几度。自恨此情谁误。锦字而今空嘱咐。鸿飞留不住。
浏览全部 31 首
怀友人
忆向荒原别,残阳雪霁初。几宵成去梦,经闰绝来书。处世慵难减,眠云癖未除。幽怀向谁说,昨夜对蟾蜍。
寄衣曲
貂裘虽云温,非妾手中迹。唯此万里衣,一针三叹息。叹息恐人闻,缝时常避人。开缄勿嫌涴,中有双泪痕。江南十月雁初飞,边地才秋塞草衰。衣成妾手君宁见,寒到君边妾自知。寄书问征夫,好在何当还。西风吹妾梦,夜度鲁阳关。
清心镜 喜今是
法烛儿,任来*。无我无人,烟消火灭。专修个、忍辱神仙,肯是非分别。无嗔怒,无喜悦。拍拍塞塞,满怀冰雪。自然得,心地清凉,怎教
送省己上人归太原
惜别听边漏,窗灯落烬重。寒僧回绝塞,夕雪下穷冬。出定闻残角,休兵见坏锋。何年更来此,老却倚阶松。
小重山
鼓报黄昏禽影歇。单衣犹未试,觉寒怯。尘生锦瑟可曾阅。人去也,闲过好时节。对景复愁绝。东风吹不散,鬓边雪。些儿心事对谁说。眠不得,一枕杏花月。
塞下三首 其二
贵主和亲杀气沉,燕山闲猎鼓鼙音。旗分雪草偷边马,箭入寒云落塞禽。陇月尽牵乡思动,战衣谁寄泪痕深。金钗谩作封侯别,劈破佳人万里心。