评析
寄刘禹锡
谢相园西石径斜,知君习隐暂为家。有时出郭行芳草, 长日临池看落花。春去能忘诗共赋,客来应是酒频赊。 五年不见西山色,怅望浮云隐落霞。
赠慧上人
仙槎江口槎溪寺,几度停舟访未能。自恨频年为远客,喜从异郡识高僧。云霞色酽禅房衲,星月光涵古殿灯。何日却飞真锡返,故人丘木翳寒藤。
曾游
泊舟古城下,高阁快登眺。大江会彭蠡,群峰豁玄峤。清影涵空明,黛色凝远照。碑留太史书,词刻长公调。绝粒感楚囚,丹衷犹照耀。怀哉不可招,凭阑一悲啸。
宫词
紫禁迢迢宫漏鸣,夜深无语独含情。春风鸾镜愁中影,明月羊车梦里声。尘暗玉阶綦迹断,香飘金屋篆烟清。贞心一任蛾眉妒,买赋何须问马卿。
送嵩律师头陁寺
相传五部学,更有一人成。此日灵山去(一作此夕分身去),何方半座迎。麻衣逢雪暖,草履蹑云轻。若见中林石,应知第四生。
送王司直
西塞云山远,东风道路长。人心胜潮水,相送过浔阳。
浏览全部 322 首
画蝉
饮露身何洁,吟风韵更长。斜阳千万树,无处避螳螂。
偈颂二十九首 其二十
机回明位,妙尽转身。一梦青山,满船白月。子夜云收碧汉,中秋露混银河。芦花深处蓦相逢,谈笑饮茶无处避。
赋得蝉诗
避雀芳枝里,飞空华殿曲。天寒响屡嘶,日暮声愈促。繁吟如欲尽,长韵还相续。饮露非表清,轻身易知足。
儗古 其二
秋蝉啼枯枝,朝夕饮风露。岂无百虫食,政以廉洁故。黄昏鸣声悲,似欲有所诉。不受丹鸟知,反逢螳螂怒。陨身亦何辞,吾能改其度。
生查子 行吟
柳絮积吟肩,薄暮穷深径。痴绝只前行,白石回吾影。幽意问斜阳,绕树思栖并。无处探蓬山,云去山魂醒。
凉轩
古邑已清旷,凉轩尤洒然。檐楹低竹树,城郭带云泉。铸水孤吟地,流觞避暑天。应嗟吾土隘,无处畜风烟。