评析
吊定海死事诸君子
漠漠沙场百战尘,独留正气在乾坤。长埋碧血流余怨,剩有丹心报主恩。烽火孤城伤往事,江湖杯酒酹忠魂。问谁替作睢阳传,事迹分明待讨论。
友人仕掾曹为上官所迫从赋此送归
采兰复采兰,绿叶何参差。馨香满怀袖,持以遗所思。恩情中道绝,此心当告谁。愿结青林佩,悠哉白云期。石间揽三秀,学道倘因之。
感事二事 其一
西山一丸药,终当持遗亲。奈何嗜利者,藉口托爱君。太真绝袖去,中兴为名臣。功业竟谁归,老妪终苦辛。大恩竟不报,初无乌鹊仁。
春早选寓长安二首
疏拙自沉昏,长安岂是村。春非闲客事,花在五侯门。 道僻惟忧祸,诗深不敢论。扬雄若有荐,君圣合承恩。 旧论已浮海,此心犹滞秦。上僚如报国,公道岂无人。 岩隐悬溪瀑,城居入榻尘。渔舟即拟去,不待晚年身。
和曾谹父促丛珍之集
布谷但催耕,鸣鸠不唤晴。风添前夜急,花负去年盟。老去欢娱少,茶多怀抱清。论文一樽酒,何日向人倾。
古意酬刘明府
侯生七十老监门,皮骨都消意气存。不是众中虚左待,当时谁报信陵恩。