评析
晋凯歌二首 命将出征歌 其二 劳还师歌
猃狁背天德,构乱扰邦畿。戎车震朔野,群帅赞皇威。将士齐心旅,感义忘其私。积势如?弩,赴节如发机。嚣声动山谷,金光曜素晖。挥戟陵劲敌,武步蹈横尸。鲸鲵皆授首,北土永清夷。昔往冒隆暑,今来白雪霏。征夫信勤瘁,自古咏采薇。收荣于舍爵,燕喜在凯归。
晋正德大豫舞歌二首 正德舞歌 其二 大豫舞歌
惟天之命,符运有归。赫赫大晋,三后重晖。继明绍世,光抚九围。我皇绍期,遂在璇玑。群生属命,奄有庶邦。慎徽五典,玄教遐通。万方同轨,率土咸雍。爰制大豫,宣德舞功。醇化既穆,王道协隆。仁及草木,惠加昆虫。亿兆夷人,悦仰皇风。不显大业,永世弥崇(○同上)。
晋凯歌二首 命将出征歌 其一
重华隆帝道,戎蛮或不宾。徐夷兴有周,鬼方亦违殷。今在盛明世,寇虐动西垠。豺狼染牙爪,群生号穹旻。元帅统方夏,出车抚凉秦。众贞必以律,臧否实在人。威信加殊类,疏逖思自亲。单醪岂有味,挟纩感至仁。武功尚止戈,七德美安民。远迹由斯举,永世无风尘。
晋宴会歌
亹亹我皇,配天垂光。留精日昃,经览无方。听朝有暇,延命众臣。冠盖云集,樽俎星陈。肴蒸多品,八珍代变。羽爵无算,究乐极宴。歌者流声,舞者投袂。动容有节,丝竹并设。宣畅四体,繁手趣挚。欢足发和,酣不忘礼。好乐无荒,翼翼济济。
诗
乘马佚于野,泽雉苦于樊。役心以婴物,岂云我自然(○韵补二)。
晋宗亲会歌
族燕明礼顺,啜食序亲亲。骨肉散不殊,昆弟岂他人。本枝笃同庆,棠棣著先民。于皇圣明后,天覆弘且仁。隆礼崇亲戚,旁施协族姻。式宴尽酣娱,饮御备羞珍。和光既宣洽,上下同欢欣。德教加四海,敦睦被无垠。
浏览全部 54 首
陇头流水歌(三曲) 其二
西上陇阪,羊肠九回。山高谷深,不觉脚酸。
陇头流水歌(三曲) 其二
西上陇阪,羊肠九回。山高谷深,不觉脚酸。
陇头吟
沙漫漫,石簇簇,马仆车摧陇山曲。陇山日日行不前,夜夜还从陇间宿。关东只说羊肠阪,那知陇阪如山远。陇阪逶迤距西域,古来此地希人迹。山川本自隔华戎,君王直欲吞夷狄。自从汉虏互相仇,塞上风尘无日休。几群天马来荒外,百万征人戍陇头。堪嗟百万征西卒,半作陇山山下骨。谁为戎首祸斯人,后有汉武先嬴秦。秦家无策良可嗤,汉制匈奴空尔为。愿令边郡谨备寇,不用中原多出师。
金沙道中
驿路回旋弯复弯,崎岖不惮屡登攀。云拖雨气横过岭,风卷滩声倒上山。画意诗情随处见,乡愁旅恨暂时删。千重峻阪前途阻,何日仙霞返故关。
宋乔年真赞
士之坎壈,以其智多。因坎壈以为师,用其多以见己。相遭于功名之会,图像麒麟。独行于寂寞之滨,照影溪壑。大者四时尔,小者风雨尔,岂真我哉。
杂兴六言六首 其一
碧水澄溪日瑩,黄茅覆陇霜乾。鸟下平原片雪,人登峻岭千盘。