评析
唐昌公主院看花
遗殿空长闭,乘鸾自不回。至今荒草上,寥落旧花开。
贼平后送人北归
世乱同南去,时清独北还。他乡生白发,旧国见青山。晓月过残垒,繁星宿故关。寒禽与衰草,处处伴愁颜。
龙池寺望月寄韦使君阎别驾
清光此夜中,万古望应同。当野山沈雾,低城树有风。花宫纷共邃,水府皓相空。遥想高楼上,唯君对庾公。
峡口送友人
峡口花飞欲尽春,天涯去住泪沾巾。来时万里同为客,今日翻成送故人。
下第日书情寄上叔父
微才空觉滞京师,末学曾为叔父知。雪里题诗偏见赏,林间饮酒独令随。游客尽伤春色老,贫居还惜暮阴移。欲归江海寻山去,愿报何人得桂枝。
送王闰
相送临寒水,苍然望故关。江芜连梦泽,楚雪入商山。 话我他年旧,看君此日还。因将自悲泪,一洒别离间。
浏览全部 184 首
九日偶怀寄左省张起居
令节争欢我独闲,荒台尽日向晴山。浑无酒泛金英菊,漫道官趋玉笋班。深愧青莎迎野步,不堪红叶照衰颜。羡君官重多吟兴,醉带南陂落照还。
积雪为小山
飞雪伴春还,春庭晓自闲。虚心应任道,遇赏遂成山。峰小形全秀,岩虚势莫攀。以幽能皎洁,谓近可循环。孤影临冰境,寒光对玉颜。不随迟日尽,留顾岁华间。
夜占 其二
镫花落夜阑,寒影动虚壁。谡谡松间风,鸣涛伴幽寂。
和李使君三郎早秋城北亭楼宴崔司士因寄关中弟张评事时遇
黄花古城路,上尽见青山。桑柘晴川口,牛羊落照间。野情随卷幔,军士隔重关。道合偏多赏,官微独不闲。鹤分琴久罢,书到雁应还。为谢登龙客,琼枝寄一攀。
王生馆雨坐
独坐王生馆,凄然岁暮心。高城翻落照,空院积寒霖。雁鹜秋飞尽,蛟龙夜或吟。西山旧松竹,雨雪共萧森。
游灵谷寺
出郊为访志公林,塔影还从静室临。象外涤襟泉有德,阶前鼓掌地成音。忽闻鸟韵惊迷性,漫倚松涛试定心。幽寂偏宜驺从去,独留明月伴讴吟。