评析
暇日 其二
邮亭落日多飞絮,琵琶音重江春暮。坐久凝眸欲断肠,梅雨如烟暝村树。
赠宝上人
重城萧寺虽留滞,野鹤由来性本闲。寒磬终宵鸣竹院,虚窗尽日对秋山。旋移怪石资吟赏,应有孤云共往还。自笑红尘成底事,幽期长是负松间(集本、劳校作关)。
南浦
春色入垂杨,烟波涨南浦。落日动离魂,江花泣微雨。
述怀
吾家嗣儒业,奕世盛冠裳。桂籍冠伦辈,天下知声光。有才无其命,不得步玉堂。余亦好古者,诗礼承余芳。赴义忘白刃,奋节凌秋霜。垂衣遇圣主,射策遭时昌。十九中高第,弱冠司国章。棘寺陪法吏,奉使安殊方。薄才难变俗,贱节惟勤王。务简忽兴念,不觉心徬徨。慈亲违万里,瘴雨悲南荒。端居增浩叹,离恨销刚肠。木落多异感,蝉鸣非故乡。长思千万乘,奉职升周行。步武亲玉陛,献纳肩忠良。功成自高退,散发游沧浪。
寓居有怀
疏林频落叶,孤僻继离骚。独坐闻鸿远,闲吟见月高。梦回更自永,思苦夜何劳。寂寂西郊内,披衣听海涛。
醉题
榴花满瓮拨寒醅,痛饮能令百恨开。大抵天真有高趣,腾腾须入醉乡来。
浏览全部 303 首
夜度娘
烟波渺渺一千里,白蘋香散东风起。日暮汀洲一望时,柔情不断如春水。
追思柳恽汀洲之咏尚有遗妍因 书一绝
杳杳烟波隔千里,白蘋香散东风起。日落汀洲一望时,愁情不断如春水。
浪淘沙
白发乱侵头,懒上高楼,朦胧新月曲如钩。槛外苹风惊乍起,暑气潜收。宿雨涨回流,喜泛轻鸥,蓼花一望满汀洲。正好开襟延赏处,无限新秋。
以云里帝城双凤阙雨中春树万人家为韵集古十四绝为户部白玢郎中题画 其二
清溪一道穿桃李(王维),汀畔数鸥閒不起(苏广文)。日暮汀洲一望时(寇平仲),城外青山如屋里(王维)。
湘妃怨
烟波杳何之,汀洲郁寒翠。一江春水生,是妾相思泪。
杨白花
杨白花,随风无定止。飘然一去太无情,飞度江南几千里。可怜落水化浮萍,浮萍无复随风起。宫中美人连臂歌,此情不断如春水。