评析
中秋观月齐云楼用孙昌符韵
玉宇无尘夜气清,银河彻底素波明。人应好月同千里,身在高楼近五城。丹桂定知怜我老,绿尊何惜为君倾。建章鳷鹊当年梦,便欲凭空上玉京。
画堂春
蟠桃一熟九千年。仙家春色无边。书堂日暖卷非烟。昼永风妍。看取蔬封汤沐,何妨频棹觥船。方瞳绿发对儒仙。岁岁尊前。
岸傍偶得木犀
天公不求金,富媪不复藏。居然土同价,散作草木芳。英英园中葵,一心倾太阳。采采篱下菊,令汝寿命康。惟此木之犀,更贮万斛香。雄姿傲霜雪,鳞甲森青苍。三贤鼎足立,正色凛相望。岂比桃李徒,红紫纷披昌。聊息贪者心,来上君子堂。岁晚从我游,寘汝兄弟行。
吴伯承生孙交游共为之喜凡七人分韵我亦从来识英物试教啼看定何如某得啼定字 其二
吴郎薄轩冕,市隐室垂罄。儿孙忽成行,乘除乃天定。我女才三岁,此事当退听。剩欲便款门,积雨道苦泞。
三塔寺阻雨 其一
塔上一铃语,湖头三日风。苍山在烟外,高浪与天通。市迥薪刍少,僧残像教空。不妨留滞好,且看夕阳红。
减字木兰花 其二 其三
爱而不见。立马章台空便面。想像娉婷。只恐丹青画不成。诗人老去。恰要莺莺相伴住。试与平章。岁晚教人枉断肠。
浏览全部 668 首
冶城
冶城昔是王公宅,鹊噪乌啼异昔时。不见犊车催麈尾,莫年惆怅蔡家儿。
清平乐 题眭履道所画桃花送琴士蒯文达归山 其二
山翁归去。记得来时路。雨涨溪泉人不渡。花外鸟啼何处。人间不是山中。高怀都付丝桐。一曲瑶池宴罢,春风吹尽残红。
不如归去
不如归去,中华不是胡居处。江淮赤气亘天明,居庸是汝来时路。不如归去。
浣溪沙
水到桐江镜样清。有人还似水清明。尊前无语更盈盈。翠袖舞衫何日了,白头归去几时成。老来犹有惜花情。
访蓬莱老人
不到蓬莱又几时,凉花渐盛暑花稀。我来不是忘归去,忘却来时况道归。
北归昼渡海风便波平尤觉奇绝成五绝句 其三
来时风浪夜喧惊,归去潮波枕席平。非是波神有分别,故教清昼看寰瀛。