评析
登阳山妙净院
野寺虽牢落,山僧亦自如。幽栖邻虎空,灵迹近龙居。地胜轩楹古,天寒草木疏。凭高望城郭,把酒一欷歔。
挽沈氏母夫人
允矣夫人德,传家庆有余。生存黄鹄操,死葬白龙居。落月沉沧海,浮云散太虚。曾为陶侃客,酹酒重欷歔。
怀钱德钧
城南寡徒侣,钱子数来过。翰墨相娱玩,文章互切磨。交游常不厌,间阔竟如何。风雨怀君夜,空斋秋思多。
挽王伯英
之子尤谦抑,亲曾奉酒卮。怀才嗟未用,抱疾竟难治。岁暮风霜惨,天寒草木萎。壮年今已矣,慷慨有余悲。
送信甫之江东
僦屋吴城不厌贫,江东初奉荐书新。壮年才略须名世,异国光阴肯滞人。官舍草生三月晚,遗宫花落六朝春。到时公事期程暇,应有新诗寄我频。
重玄寺旃檀林桂花
有桂生祇园,团团拥旌盖。灵根挺盘错,翠色深晻蔼。疑从鹫峰移,迥与峨石对。商飙动阊阖,夜气凝沆瀣。清芬弥六合,芳意函纤芥。华飘广寒府,金布如来界。天空氛翳灭,囧囧凉月挂。幽人夜禅起,净想须脱解。清游时独行,真赏聊自爱。妍华易销落,徒抱贞心在。苍鸾宁复来,临风发深嘅。
浏览全部 142 首
又用韵春雪
急雪催诗兴未阑,东风肯奈鸟乌寒。最怜度牖勤勤意,更接飞花细细看。连夜抛回三白瑞,及时惊动五辛盘。袁安久绝千人望,春破还思绮一端。
颂古五十七首 其三十四
腰金上太行,贼眼尽惊慞。不因遭毒手,谁肯夜烧香。
壬寅岁暮独游岳麓
未了寻幽兴,支筇一犯寒。泉清天自照,壁峭石能安。微雨随风急,片云出岫难。新来腰脚健,绝顶与谁看。
琏监寺 其二
曾把杨岐破屋撑,闲骑驴子弄蹄行。犯寒踏月慈溪上,冷笑梅兄太瘦生。
题道傍壁二首 其一
晚境那禁岁月催,幽花又见涧边开。莫辞剩买旗亭酒,恐有骑驴李白来。
菩萨蛮 忆江南
沙黄水白平堤阔。野桥石断冰纹滑。渔市暮烟深。鸡啼月出林。行行行顾影。露重衣裳冷。诗兴一秋清。星摇原上城。