评析
题画 子猷
日暮天寒白雪频,扁舟夜半未归人。想因不尽山阴兴,留向丹青入梦清。
香闺十咏 桃花扇 其五 凌波袜
天孙夜半剪云罗,翠幄春分巧思多。一束金莲微印月,香尘不动步凌波。
闺情 卜归
南浦萧条音信稀,百劳东去燕西飞。玉钗敲断灯花冷,游网乘空蟢子非。沉水斋心燃宝鼎,金钱纤手卜灵龟。数期细认先天课,甲乙爻加归未归。
咏史 林和靖
饮尽春觞兴转赊,竹阴扶日印窗斜。骑驴踏遍吴山曲,处处东风出杏花。
双燕离
白杨花发春正美,黄鹄帘垂低燕子。双去复双来,将雏成旧垒。秋风忽夜起,相呼度江水。风高江浪危,拆散东西飞。红径紫陌芳情断,朱户琼窗旅梦违。憔悴卫佳人,年年愁独归。
秋江辞
烟迷浦口人迹稀,老松瘦竹横斜晖。舟人鲙切莼羹美,竹叶香清蟹正肥。醉眠篷底呼不醒,一任春风吹鬓影。起来霜月白满天(松本作满江天),淅沥蒹葭凉夜静。
浏览全部 139 首
渊源堂夜饮
悬灯照清夜,叶落堂下雨。客醉已无言,秋蛩自相语。
放言三首和逸老 其三
复道空堂知浅深,胭脂不报双南金。吟蛩去燕暮朝意,红树碧苔霜雪心。夜半瘦香度汉殿,春残醇酒鸣秦琴。谁能岁岁掩寥落,扫地渐多黄叶阴。
送觉新上人还越
古越多精蓝,名僧递相接。青林瓶盂聚,丹壑楼观叠。今乘秋涛便,莫待寒雨涉。何处闻鸣蛩,虚廊扫黄叶。
菩萨蛮 其三 秋
砌风鸣叶繁霜坠。坠霜繁叶鸣风砌。山外水潺潺。潺潺水外山。冷衾愁夜永。永夜愁衾冷。砧响更蛩吟。吟蛩更响砧。
忆秦蛾 咏桐和漱玉
凭山阁。绿云扰扰罗衫薄。罗衫薄。寒蛩鸣处,暗寻篱角。那堪犹有霜风恶。银床叶叶惊吹落。惊吹落。一番秋信,几回寂寞。
残秋
却扫人间易夕曛,青眸尽日望高雯。残花犹与秋争命,离雁频从夜觅群。众木齐鸣风猎猎,虚窗乱打叶纷纷。拌看霜雪今年尽,待访春光百草薰。