评析
任复斋池中有瑞莲命予赋之
芙蕖开处傍池亭,花结双头媚晚晴。两隗骈肩如欲语,二乔并首似含情。同心净植真奇种,联蒂腾芳以瑞名。若使濂溪当日见,爱莲有说恐难评。
宿龙瑞山房次周云隐韵
木叶秋容瘦,客怀思故乡。淡云微见月,薄露不成霜。忽忽朱颜改,悠悠白日长。空心仍独夜,减尽昔年狂。
晚春
老来无复事狂游,倚杖看花动客愁。病骨怯寒春不管,柳棉风里木棉裘。
中秋对月
十分蟾影照人间,一片山河古影寒。惆怅年年今夜月,人生能得几回看。
故相贾秋壑旧府
当年构华屋,权势倾卫霍。堂宇穷斧斤,天章焕丹雘。花石拟平泉,水陆致兹壑。惟闻丞相嗔,肯后天下乐。朱门锁荆榛,花木已萧索。苍生颠堕崖,国亡身孰托。空悲上蔡犬,不返华表鹤。丈夫保勋名,风采照麟阁。胡为一声钲,聚铁铸此错。回头暮烟昏,不能掩余怍。
钱府旧园
十二峰前富贵家,乱离不复旧繁华。亭台寂寂无人到,流水东风自落花。
浏览全部 438 首