评析
迎神
吉日兮临水,沐青兰兮白芷。假山鬼兮请东皇,托灵均兮邀帝子。吹参差兮正苦,舞婆娑兮未已。鸾旌圆盖望欲来,山雨霏霏江浪起。神既降兮我独知,目成再拜为陈词。
送乔广下第归淮南
遥想长淮尽,荒堤楚路斜。戍旌标白浪,罟网入青葭。啼(一作归)鸟仍临水,愁人更见花。东堂一枝在,为子惜年华。
过终南 柳处士
云起山苍苍,林居萝薜荒。幽人老深境,素发与青裳。雨涤莓苔绿,风摇松桂香。洞泉分溜浅,岩笋出丛长。败屦安松砌,余棋在石床。书名一为别,还路已堪伤。
赠送郑钱二郎中
梅含柳已动,昨日起东风。惆怅心徒壮,无如鬓作翁。百年飘若水,万绪尽归空。何可宗禅客,迟回岐路中。
送郎使君赴郢州
使君持节去,云水满前程。楚寺多连竹,江樯远映城。登楼向月望,赛庙傍山行。若动思乡咏,应贻谢步兵。
喜外弟卢纶见(一作访) 宿
静夜四无邻,荒居旧业贫。雨中黄叶树,灯下白头人。以我独沈久,愧君相见频。平生自有分,况是蔡家亲。
浏览全部 184 首
远寺钟
杳杳疏钟发,因风清复引。中宵独听之,似与东林近。
信步
信步踏秋色,疏钟时一闻。风清凉似水,山远淡于云。忽叩紫霄观,不逢华盖君。苍苍归路杳,松竹带斜曛。
丙子岁三月十有二日游嵩山宿峻极中院时天气清朗山月甚明因以阴壑生虚籁月林散清影为韵诗各六句 其六
风回荔萝香,意与尘气别。杳杳云际钟,皎皎松上月。触焉感幽处,蜡屐俟明发。
秋夜宴临津郑明府宅
行止皆无地,招寻独有君。酒中堪累月,身外即浮云。露(一作霜)白宵钟彻,风清晓漏闻。坐携余兴往,还似未离群。
山中杂吟 其三
天畔数声钟,听之清思发。独起步空阶,但见空山月。
夜泊虎丘同刘元声伯仲
翳然一片雨,远沐脊山青。举棹兴方属,引觞歌莫停。林钟去杳杳,川火来荧荧。坐待月轮出,僧寮犹未扃。