评析
春暮思平泉杂咏二十首 流杯亭
激水自山椒,析波分浅濑。回环疑古篆,诘曲如萦带。宁愬羽觞迟,惟欢亲友会。欲知中圣处,皓月临松盖。
洛中士君子多以平泉见呼愧获方外之名因以此诗为报奉寄刘宾客
非高柳下逸,自爱竹林闲。才异居东里,愚因在北山。径荒寒未扫,门设昼长关。不及鸱夷子,悠悠烟水间。
思山居一十首 忆钟菰时
尚平方毕娶,疏广念归期。涧底松成盖,檐前桂长枝。径闲芳草合,山静落花迟。虽有菰园在,无因及种时。
题冠盖里
偶来冠盖里,愧是旧三公。自喜无兵术,轻裘上閟宫。
夏晚有怀平泉林居(宜春作)
孟夏守畏途,舍舟在徂暑。愀然何所念,念我龙门坞。密竹无蹊径,高松有四五。飞泉鸣树间,飒飒如度雨。菌桂秀层岭,芳荪媚幽渚。稚子候我归,衡门独延伫。谁言圣与哲,曾是不怀土。公旦既思周,宣尼亦念鲁。矧余窜炎裔,日夕谁晤语。眷阙悲子牟,班荆感椒举。凄凄视环玦,恻恻步庭庑。岂待庄舄吟,方知倦羁旅。
思山居一十首 寄龙门僧
龙门有开士,爱我春潭碧。清景出东山,闲来玩松石。应怜林壑主,远作沧溟客。为我谢此僧,终当理归策。
浏览全部 145 首
无题
松倚苍崖老,兰临碧洞衰。不劳邻舍笛,吹起旧时悲。
游九锁山
九锁山中多隐仙,洞门终古掩云烟。茶生东坞偏迎日,松老西岩不记年。翠箬久藏千岁药,碧池深纳半山泉。苍崖纵使秦驱得,未信能移一柱天。
怨诗
繁霜陨衰秋,万物无一欢。后稷苦望岁,仲尼唱猗兰。东海有憨龙,西崖有茕鸾。文王旧时操,极古无人弹。
松竹
锄兰种松竹,意嫌兰易衰。土气不变恶,物性先自欺。劲竹见破节,直松生曲枝。嗟嗟松与竹,空使幽兰悲。
九日同诸友登贤隐山五首 九日同诸友登贤隐山五首 四
野寺空崖里,高台旧国傍。山川待我辈,风日媚重阳。云峤秋临迥,松林暮倚长。由来宋玉意,摇落自悲伤。
次韵道元上人岁晚二首 其一
山踪迷落叶,天气正深冬。崖雨添寒瀑,溪云向晚舂。客凭临水阁,僧叩隔林钟。倚杖无余事,招猿下碧松。