评析
长子县与同年彭绣衣会宿而别悠然怀思
绣衣使者旧同年,文采声华众所传。出宪远巡三晋地,行囊不贮一文钱。衔杯彼此俱成醉,上马东西各举鞭。明日五攒山下路,不堪回首思茫然。
别四川方伯邢景
十年佐政向中州,一旦超迁宠数优。全蜀行沾张咏化,两河未许寇恂留。月明巫峡猿争啸,雨过瞿塘水乱流。还惜故人成远别,客中无日不登楼。
夏夜步月
明月入我户,清风吹我衣。散步下瑶阶,仰看星斗辉。万籁寂不闻,群动咸息机。啸歌振林薮,鸟雀争分飞。兴尽却归来,此意知者稀。
和何知州交趾死节韵
凛凛英风震百蛮,巍巍砥柱屹狂澜。自缘忠义存心正,不惜从容就死难。瘴海云迷归路远,边城月照旅魂单。衣间别有文山句,千载令人拭泪看。
悼内六首 其四
尘寰冥路两茫茫,何处青山认故乡。破镜已分鸾凤影,遗衣空带麝兰香。梦回孤馆肠千结,愁对残灯泪万行。抱痛苦嫌胸次窄,也应无处著凄凉。
用秋夜睡醒韵
尽日西风不捲帘,轻阴无奈两廉纤。莲含碧实心应苦,瓜熟红瓤味正甜。夜半关情蛩近户,昼长乞食鸟窥檐。两藩弭节欣无恙,进退行藏岂用占。
浏览全部 425 首
池上雨过
萧萧残雨过横塘,翠幕生波入坐凉。淡日映云微透脚,暖风翻叶更成光。墙头早杏青丸小,水面新蒲绀尾长。鱼鸟沈浮斋吏散,恍惊身世在濠梁。
句
扫叶随风便,浇花趁日阴(《赠隐者》)。闲云生不雨,病叶落非秋(《夏日》)。
张园杂赋二首 其二
萤火随风撩乱飞,树头残雨滴人衣。无端疏竹偏宜月,寒碧萧萧光入扉。
宿青城板桥寺
村落萧萧烟雨收,鹑衣寒竖挽归牛。平生脚力未到处,当路贵人安肯游。蹶失马蹄无限恐,荒凉僧墅不胜愁。北窗季弟还知否,一夜秋声已白头。
宿废普济寺
青山行欲尽,深树见僧房。云气千峰暝,秋声一院凉。长藤悬破衲,脱叶覆空廊。龙象黄金地,萧萧蔓草长。
溪树
雨来溪树好,翡翠散明珠。若若万叶动,萧萧群响俱。微风送余沥,返照妒深濡。浩荡恩波足,惟怜爨下枯。