评析
苔
要路何曾著,閒门积渐多。五陵松柏外,随雨上盘陀。
与道人期不至
独鹤孤云无姤氛,漫期飞旆到人群。林间半榻虚晴翠,天外三花又夕曛。尘世几回逢甲子,青山何处访茅君。想因醉倒麻姑酒,辜负名香手自焚。
秋山暮归 其二
白云迢递乱峰深,谷口斜晖转树林。归到茅斋灯火夕,不堪黄叶与秋砧。
书渔樵耕牧四画 其一
扁舟夜唱沧浪曲,朝饭兰皋爨湘竹。垂杨轻拂鲤鱼风,千丈春潭晓未绿。日暮双双得紫鳞,渔家生计任长贫。豪门绮席银丝脍,愧尔渔郎多苦辛。
赠别友人之长沙太守
闻说长沙郡,湘南驿路微。楚山猿乱叫,湘水雁孤飞。见月鸣琴坐,行春佩印归。怜君五马贵,自笑绿萝衣。
经漂母墓
寂寞淮阴路,荒城接楚原。谁能怀漂母,曾此饭王孙。孤冢今犹在,千金不复论。自惭非国士,兹去向何门。
浏览全部 1327 首
题小米水墨
寒山深,白云萧萧枫树林。岚烟瀑雨生衣簪,绿萝袅袅悬我心。灵源中,石齿齿。散发轻舟弄云水,欲得风飘洗双耳。茆屋荒冈绝四邻,青林残叶少行人。苔边僧磬连孤鸟,竹里仙家隔素尘。布衣未了生平事,愧尔双毫写幽思。白头遥想米家风,梦落濡须墨池里。
题金德原所藏元晖小景
床头书画正纵横,忽值今朝醉眼醒。起向米家船上看,云山元是旧时青。
西湖竹枝 其三十二
谁将美酒醉山容,让我沉吟万木中。解识群峰红浩荡,工夫不独属秋枫。
自贶
陶令弃官后,仰眠书屋中。谁将五斗米,拟换北窗风。
小重山 红木樨次谢先辈韵
一种分香自月宫。人间清绝处,小山丛。谁将仙米掷虚空。丹砂碎,糁遍碧云中。好是窦家风。年年秋色里,又香浓。风流全在主人翁。青青鬓,相映脸潮红。
题墨菊 其一
秋风窗下月昏时,梦逐西园蝶未知。帐底寒香人寂寂,谁将醉墨洒淋漓。