评析
于蕃侄备兵颖上过仪信宿
丝纶新下五云间,剑佩翩翩侍从班。屐踏衙斋惊齿折,铙歌吹送八公山。
元夕雨雪戏占 其二
元夕燃灯阴亦暖,红裙谁耐坐深闺。只因笙管吹心去,新著春鞋不怕泥。
雪霁登谢公墩
苍茫俯眺冶城横,洒酒凌虚醉晓晴。梁寺烟斜林影澹,钟山瑞霭雪花明。风流点缀围棋事,凭吊霏微蜡屐情。缥缈谪仙诗句老,荒台古树自峥嵘。
赠卢十二竹枝词十二首 赠卢十二竹枝词十二首 其五
瑞云渺渺葛山巅,柳软花柔艳雪天。太白谪来尘世里,阳春一曲吐青莲。
登卢见白新楼 其二
空斋不耐寂,乘兴数登楼。问月敲棋夜,翻书下榻秋。烟光四野合,云树一天浮。吟眺浑忘去,凭栏豁醉眸。
偶怀
秋风一棹浚城湾,斗大孤村此抱关。病却风尘聊浊酒,倦登斋阁即青山。麦秋无恙花封寂,诗社多缘韵事閒。渺渺予怀天际阔,藕花十里梦中还。
浏览全部 262 首
题李杜苏黄像 山谷
神为骖騑气为车,秋云扶疏春风腴。汤饼睡起茗椀须,意往独与奚奴俱。奴低头笑公,放懒不著书。
冬藏
三冬闭户谢登临,老屋虚檐匿冻禽。催客漫吟惟酒意,伴人无寐见灯心。每因寒节愁花少,独剩幽怀望雪深。扶杖行寻松竹径,皑皑一为浣尘襟。
独行
闇诵黄庭经在口,闲携青竹杖随身。晚花新笋堪为伴,独入林行不要人。
独行
暗诵黄庭经在口,闲携青竹杖随身。 晚花新笋堪为伴,独入林行不要人。
郊行
百花只被一晴催,一出郊行花尽开。携杖奚奴趁先去,路迷青草却回来。
泊陈家湾睹山石奇秀迟客舟同登不至日暝独游未穷其胜
殷殷红树村,漫漫白沙堰。深丛切秋禽,修竹翳长坂。奇境在幽遐,神工启关楗。泛滟鲸波摇,跳跃龙游宛。玲珑变绳墨,叠皱若违反。兰舟不即来,临渊奚缱绻。薄暮迟客心,篷窗归息偃。侵宵杖策行,焉得穷其阃。云寒月色深,渔静江光远。嗟予事行役,徒尔登眺晚。