评析
蚕妇
脂粉无心懒去施,求桑常恐饲蚕迟。绮罗多少红楼女,睡熟纱窗日上时。
春晓
林梢残月半窗明,枕上遥听好鸟鸣。起傍雕阑看春色,一庭花露滴无声。
感寓 其五十
二气有清浊,化工应使然。重浊乃为地,轻清则为天。人物各分类,参差难比肩。君子与小人,赋予有偏全。鸡豚与凤麟,凡庸于圣贤。清浊乃尔殊,天性不可迁。中庸贵能变,君子当勉旃。浊夫会当清,清者当梯仙。
二月二十二日与杨应宁宪副宋惟寅宪佥强景明伴读城东泛舟联句 其一
冉冉清溪映绿杨(宾竹),杏园遥指碧云傍(惟寅)。藩宫地接天潢近(应宁),灵沼波分太液长(景明)。鱼鸟乐随人共狎(宾竹),主宾情与世相忘(惟寅)。匆匆不尽仙舟兴(应宁),却笑公家镇日忙(景明)。
感寓 其七十三
项籍苦强暴,沛公乃宽仁。秦鹿竞相逐,六合生姻尘。呜咽起雷电,叱咤惊鬼神。拔山气盖世,扛鼎力足任。豪雄竟难恃,凶残徒杀身。阴陵一失道,楚歌自沾巾。焉知卯金刀,兴隆自有因。帝王本仁义,猛力何足云。
寄僧
长安楼外见归鸿,几度登临忆远公。飞锡何时能过我,焚香相对夜谈空。
浏览全部 1301 首
秋日病中作
最爱清秋景,烟寒草色离。绿苔苍雨径,黄叶落风枝。绕砌栽新菊,临窗改旧诗。但能无病痛,何患鬓添丝。
菩萨蛮 其四
绿芜墙绕青苔院。中庭日淡芭蕉卷。蝴蝶上阶飞。烘帘自在垂。玉钩双语燕。宝甃杨花转。几处簸钱声。绿窗春睡轻。
题松鹤轩 其一
阶下苍松立,阶前白鹤行。轩中何所有,终日此双清。
菩萨蛮 题画八首 其八
一间茅屋疏篁压。最怜富户双螺插。绕砌长莓苔。多时客未来。不知名与姓。对面原难认。只看有梅花。逋仙应是他。
仙人石
花开炫红霞,景接长春壑。终古斯石存,苍苔涴双脚。安得洞仙来,重游跨白鹤。
天仙子 读书 其十 种花
嫩白娇红手自栽。枝枝叶叶满庭台。怜香蜂蝶为飞来。看竹牖,覆苔阶。一花零落一花开。