评析
冬日同游宗谦余思澄泛木兰作 其一
为有寻真兴,欢乘载酒船。溪寒云翳日,谷迥树浮天。龙气盘沙岸,鸥群散野田。共歌招隐赋,挥手弄苍烟。
题林中丞柳桥别业兼赠洁甫公子 其三
孤亭风雨长苍苔,山似飞凰拥翠来。世事寻常归荷锸,不妨潦倒日衔杯。
鄱阳湖舟中
挂帆彭蠡泽,渺渺但乘风。日月涵元气,匡庐插太空。鸿多遵浅渚,龙自远幽宫。何事䲭夷子,飘然类转蓬。
送郑諌议之滇南 送郑諌议之滇南 其三
夜郎西去古梁州,使者登车岂薄游。金马碧鸡劳祀事,汉庭千载见风流。
题林德夫东山别墅 其八
芳洁纫兰佩,离披咏桂丛。谢家春草梦,无日不诗筒。
古诗 其三
百年何奄忽,燕乐当及时。斗酒娱心意,厚薄非所知。美人朝握手,言笑生光辉。风波一失所,嘉会安可期。逝者日以远,来者日以稀。营营而惜费,无乃贤达嗤。
浏览全部 1215 首
送厉生之天台
刘郎洞前药草肥,年年送春春不归。刘郎采药路不迷,路迷却是还家时。人间药尽采者稀,医师采药归未迟。终南捷径莫西去,正在刘郎路迷处。
东汉高士咏十四首 刘翊 其九 庞德公
卧龙拜床下,刘表安能屈。照见采药踪,犹遗鹿门月。
无题
莺语丁宁隔晓窗,露翻红药斗新妆。玉笙莫作相思调,犹恐春归得见郎。
送杜季习四首 其三
寂寂家园草覆阶,乱兵飞箭入楼台。丁宁莫斫湖边柳,尽是刘郎手自栽。
送王道士入燕
何处春山采药还,此行万里道途难。西风尘起衣装重,北斗星低剑气寒。学跨青牛朝玉阙,语留白鹤守金丹。洞门无钥须归早,莫待桃花落石坛。
黄山七景 石床 其一
彩霞为幔石为床,玉女吹箫下凤凰。不到名山深采药,桃花?复问刘郎。