评析
春闺曲
华枕为谁施,华衾为谁卷。妾肠非道路,日夜车轮转。
出塞曲
壮士怀慷慨,高义贯长虹。甘心报国雠,挟矢忘厥躬。远望边尘起,万里扬悲风。拔剑出门去,驱驰远从戎。昔为千人英,今为万夫雄。单于来接战,杀气冲苍穹。黄尘不可见,白日忽以蒙。一战雁塞清,再战龙庭空。归来报天子,献捷甘泉宫。
留别子培舍弟七首 留别子培舍弟七首 其六
青云纷四极,不翳明月光。高台一以眺,远思从苍茫。鸿鹄在中泽,岂为谋稻梁。神哉蛟龙志,尺渎宁终藏。丈夫志四海,廖廓相翱翔。朝游过昆仑,夕游略扶桑。无学儿女仁,白首恋故乡。
山中夜行
明月在天明星稀,仙人夜半歌紫薇。黄鹤一去无消息,昆仑玄圃将安归。万里塞烟透人肌,千山苍翠湿吾衣。下山忽遇天风起,一一化作浮云飞。
腊月十七夜月同峻伯助甫席上赋 得月字 其二 得上字
西风裂天荒,银河翻巨浪。残月东海头,至今不敢上。
得吴明卿书
瞻彼双飞鸿,羽翼何参差。哀鸣下前庭,素书忽见贻。开函长跪读,一一故人词。相违日已远,犹能忆吾私。忽思畴昔容,惆怅使心悲。受君双交绮,报君双桂枝。此物未为贵,聊结山中期。
浏览全部 775 首
寄曹松
莫怪苦吟迟,诗成鬓亦丝。鬓丝犹可染,诗病却难医。山暝云横处,星沈月侧时。冥搜不可得,一句至公知。
浣溪沙 宣南酒楼与成琢如联句
怪底春愁不自持。潘郎憔悴鬓成丝。淡烟微雨落花时(琢如)。黯黯青山如我病,双双红豆为谁痴。最难消受是相思(天梅)。
春雨
垂垂春雨密,黯黯暮云低。莺湿翻寻谷,花残自委泥。青山违抗迹,绿酒洽幽栖。五柳门前水,依然与岸齐。
宿蒋帝庙明日游山南诸寺
便返城闉尚未甘,更从山北到山南。花枝似雪春虽半,桂魄如眉日始三。松盖遮门寒黯黯,柳丝妨路翠毵毵。登临莫怪偏留恋,游宦多年事事谙。
临平道中看白荷花同朱冰壑陈渔所 其二
皋亭来往省年时,香饮连筒醉不辞。莫怪花容浑似雪,看花人亦鬓成丝。
南浦驿
黯黯垂杨道,青山引去程。啼乌过古驿,寒日淡高城。僧磬随云度,村烟隔树明。只怜桥下水,犹作别离声。