评析
客中月
离家凡几宵,一望一寥寥。新魄又将满,故乡应渐遥。独临彭蠡水,远忆洛阳桥。更有乘舟客,凄然亦驻桡。
初入峡苦风寄故乡亲友
故乡今日友,欢会坐应同。宁知巴峡路,辛苦石尤风。
晓发秀州
路出双湖烟树东,舟行长是雨兼风。梦回重有离家恨,惆怅春寒此夜中。
路口回望方山
钟阜回头失,方山恋眼寒。似巾檐短帽,如覆玉雕盘。每恨青苍远,因行反覆看。归时记面目,城里指云端。
杭州燕思阁分题四首 七言得偃松院 其三 五言得归字
相识已恨晚,相从每嫌稀。如何复相失,顿与中怀违。淮江风波接,来云远我圻。一朝晤语隔,讵能忘叹欷。置酒众宾赋,觞笔交横飞。高亭山气佳,落日暑力微。金池莫辞满,后会岂易希。病夫意不浅,亦且倒载归。
读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因用为韵赋古风十首亦皆物外事也 其三
我爱古竹枝,每歌必三反。孤舟上荆巫,天末未觉远。最奇扇子峡,恨不遂高遁。荆棘蜀故宫,烟水楚废苑。至今清夜梦,百丈困牵挽。人生如寄尔,勿叹流年晚。