评析
过惟秦响山堂
习隐栖南亩,躬耕受一廛。激流崩野岸,凿井割邻泉。蟾黾游丝困,凫鹥乱苇眠。考槃吾有志,敢吝买山钱。
溪行晚眺
溪上欲黄昏,潮平浪不翻。钟声云外寺,灯影水边村。荒坂牛羊下,前林鸟雀喧。桃花最深处,莫是武陵源。
得宁夏消息 其二
乱离犹未定,百姓夜虚惊。官府勾丁壮,乡闾练甲兵。笳声吹陇水,杀气暗边城。不识书生辈,何人敢请缨。
途中感遇效同谷七歌 其五
老妻半世空糟糠,少妇席未煖君床。男年十五女七岁,去年别我俱恓惶。丈夫成名既不早,胡然久居天一方。呜呼五歌兮歌愈急,朱颜灯下流黄湿。
汲井曲
银床斜压梧桐井,牵动残丝五色绠。臂捲罗绡宝钏高,波凝玉乳金瓶冷。沈沈鸭绿浸鸦黄,辘轳一声愁断肠。碎光摇动阑干湿,草根滴露阴蛩泣。
送妓入道 其一
厌居绮陌慕丹丘,断却尘缘学道流。夜静有神游紫府,月明无梦到青楼。六时古洞春风满,十二巫山暮雨休。一曲云璈声缥缈,依稀犹带小凉州。
浏览全部 1649 首
灵岩寺
响屧回廊何处,来寻陈迹都非。日暮疏钟孤起,白云岩下僧归。
寻访广福
旧邑浮航外,青山千万重。访僧舟北渡,归寺海西峰。薄薄云收日,微微雨洒松。可堪添客恨,闻打暮天钟。
寄杨飞卿
客梦悠悠信转蓬,藜床殷殷动晨钟。西风白发三千丈,故国青山一万重。沙水有情留过雁,乾坤多事泣秋虫。三间老屋知何处,惭愧云间陆士龙。
中元约玉川于次日游北山玉川以事不往夜闻风雨大作予亦兴索感赋
清夜转危坐,孤亭酒半醺。可怜一片月,隔断万重云。两地风兼雨,相思我与君。青山空有约,几负鹿麋群。
过王皓庵旧居却寄郡城
菰城摩诘在,久不住岩阿。白日携筇到,青山送客多。林空一片月,涧落万重波。知我无如子,秋深几度过。
吴门依易生韵十一首 其二
碧海云峰百万重,中原何处托孤踪?春泥细雨吴趋地,又听寒山夜半钟。