评析
将赴京作
北望幽燕欲断魂,留连未忍别家园。直须三径秋光老,开尽黄花始出门。
送闵寿卿从武夷还金山兼隐华阳洞
历遍清溪九曲深,麻衣随意住云林。阴符一卷蛟龙护,秋笛数声猿鹤吟。玉洞烟霞通地肺,金山台殿影波心。空怀五岳平生志,未得从君学向禽。
听刘隐虚道人谈玄
指挥如意坐云根,总是清虚世外言。谈到缤纷花似雨,曾无一语及傍门。
薛涛坟
玉垒山高锦水流,黄泉何处觅青楼。坟头种得桃千树,花落花开怨未休。
都门逢湛如和尚
金陵留偈别,燕市忽相逢。不托侯门钵,閒闻禁苑钟。经文翻北藏,禅理悟南宗。行脚他乡久,空房偃旧松。
题宋画宫扇 其二
銮舆东下指临安,北望中原路渺漫。写得残山兼剩水,只留团扇与人看。
浏览全部 1649 首
秋兴 其五
且剪青菘作晚蔬,饱看秦火未烧书。卞和白璧沽应待,季子黄金术已疏。燕羽有家留不得,蕉心底事总难舒。吟成独自掀髯笑,富贵浮云过太虚。
清明日韦庄送朱在明南归
清明对酒共天涯,欲赠龙泉转自嗟。送别消魂惟柳色,笑人归去是桃花。园林一曲仍韦氏,兄弟多才比谢家。可惜卞和怀白璧,青衫湿尽出京华。
秋感六首 其一
吴门叶落季鹰船,朔野霜横白雁天。三楚楼台余梦泽,两京形势自甘泉。采云帐幄泠风满,琼树花枝璧月圆。本是宣光中兴日,腐儒长夜泣遗编。
夜酌南郛太史辱以诗赠次答
白首中朝岁月深,滥陪簪履在词林。许身敢比卞和璧,竞世羞怀季子金。裘马故人劳问讯,风尘老鬓对萧森。青灯漫尽十年话,旧事樽前不费寻。
蝶恋花
窗外樱桃帘里燕。泣翠颦红,有个人同倦。六曲屏山春昼掩。好风吹落桃花片。记得花前双笑脸。语软香低,暗绕回廊遍。掏破旧时红印浅。一枝枝上啼痕染。
春游二首 其一
无奈红英搅绿尘,借君长袖拂纶巾。桃花倚醉风前笑,杨柳含情雨后颦。促柱善弹秦地曲,细腰偏学楚宫人。东邻旧识金吾士,不惜银罂送酒频。