评析
军回
两行旌旆引鸣笳,万骑宵严不敢哗。隔岸水声冲石响,罩山云脚受风斜。孤村月落时闻犬,古塞春残不见华。归骑莫嫌征路滑,凉风吹雨洒尘沙。
送人回京
秦山秋色陇山云,为客那堪复送君。八月胡天寒气早,数声羌笛雪纷纷。
竹轩为阮公振赋
清啸寥寥久不闻,更开三径避嚣氛。白头自拟存高节,青眼相看独此君。当户碧云晴袅袅,隔帘苍雪昼纷纷。如今林下闲人少,每坐无言到日曛。
普安道中
竹暗藤荒路欲迷,一重山度一重溪。枯槎偃蹇如人立,蛮语侏{牜世}似鸟啼。花底雨晴飞蛱蝶,水边冬暖见虹霓。只应风味堪题处,三寸黄柑压树低。
西巡出境寒甚时五月廿七也
一带关河向北流,黄云衰草不胜秋。征人更有思乡梦,羌笛休吹《出塞》愁。严整甲兵陈虎旅,静听金鼓拥貂裘。临风却忆江南客,纨扇轻纱笑倚楼。
寓滇阳寄京中友人
霜重梧桐叶渐飞,浅黄欺绿上荷衣。鲈肥江上秋将晚,酒熟山中客未归。乡梦夜长鸡唱早,故人书远雁来稀。黄花两负东篱约,空对西风赋《式微》。
浏览全部 70 首
试何企笔偶书 其二
绾蛇萦蚓应无用,拘虎囚螭傥有余。付与刘侯堪把笔,尊师不解世间书。
杂咏一百首 苌弘 其四十五 申公
绾臧不自保,强致老先生。鲁邸今朝罢,蒲轮昨日迎。
和人求笔迹
麦光铺几净无瑕,入夜青灯照眼花。从此剡藤真可吊,半纡春蚓绾秋蛇。
灯夕独酌 其一
钿车罗帕禁街夜,珂伞炬城沙路春。少不自强今老矣,落梅风暖酒生鳞。
九月八日赋二种芙蓉二首 红芙蓉 其一
丰肌弱骨与秋宜,宿酒酣来不自持。岂为严霜成槁质,要凭初日发妍姿。燕姬入画犹嫌陋,蜀锦团窠未足奇。独对芳丛寄幽兴,子高真是遇仙时。
偶成四十字上呈彦章内翰叔问侍郎
头童心亦尽,老矣不中书。赖有金闺彦,时来冰氏墟。但令尊有酒,安问出无车。更得身强健,登临纵所如。