评析
题倪云林画赠因师
含晖峰下路,树石尽垂藤。欲认莓苔迹,相寻行道僧。
娄江寓舍喜王七隅见过却送还郭
送君只过孝廉桥,不似君来访我遥。路未同归鸿杳杳,门方孤掩竹萧萧。远愁忽与钟声至,残醉微兼烛烬销。莫道扁舟难重过,寒江日日有回潮。
春日退直呈禁署诸公
待诏直东华,归休每日斜。职连词客苑,俸入酒胡家。檐网长萦絮,庭砖欲过花。知君未出院,应草侍中麻。
王七招饮余游紫藤坞值雪失期
孤舟山水雪晴时,看到梅花一万枝。东崦题诗西崦醉,等闲忘却故人期。
读史十首 晏婴 其十 韩子
自古南荒窜逐过,佞臣元少直臣多。官来泷吏休相诮,天要潮人识孟轲。
甫里即事四首 其一
长桥短桥杨柳,前浦后浦荷花。人看旗出酒市,鸥送船归钓家。风波欲起不起,烟日将斜未斜。绝胜苕中剡曲,金齑玉鲙堪夸。
浏览全部 849 首
冬日排闷二首 其二
地炉微火伴寒灰,垂野江云暝不开。欲睡手中书自堕,半酣窗外雪初来。渡头照影闻征雁,篱角吹香得早梅。佛粥春盘俱不远,离离斗柄欲东回。
舟行即事
烟暗前村树欲无,草蓑箬笠一翁渔。无端风伯吹斜雨,湿却蓬窗数册书。
晚归
超忽平原路,萧萧向晚归。一星霞外出,双雉陇间飞。树乱村镫暗,风恬野烧微。钟声何处动,山霭远霏霏。
立春日宴高陵任明府宅
春灰今变候,密雪又霏霏。坐客同心满,流年此会稀。风成空处乱,素积夜来飞。且共衔杯酒,陶潜不得归。
朝中措
森然修竹满晴窗。山色净明妆。无限凄凉古意,白苹红蓼斜阳。松风一枕借僧床。馥馥桂花香。暂远世尘萦染,坐令心地清凉。
朝中措
森然修竹满晴窗。山色净明妆。无限凄凉古意,白蘋红蓼斜阳。松风一枕借僧床。馥馥桂花香。暂远世尘萦染,坐令心地清凉。