评析
送叶景山掾史赴都
海上青山仙者家,飘飘杂佩上飞霞。牧之旧重淮南幕,博望今随斗北槎。黄道夜平星合璧,紫台秋冷雪成花。君行正及观光便,五色云中望帝车。
闽关水吟
闽关之水来陇头,排山下与闽溪流。闽溪送客东南走,直到嵩溪始分手。客居溪上云几重,乌啼月出门前松。天风吹云数千里,飘飖直度长江水。清淮浩荡连黄河,碧树满地黄云多。梦中长记关山路,陇水潺湲似人语。觉来有书不得将,海潮不上嵩溪阳。平原春晚生芳草,杜鹃声里令人老。行人归来动十年,潺湲陇水声依然。安得湘弦写呜咽,弹作相思寄明月。
题采石娥眉亭
姮娥霜鬓未摧颓,李白骑鲸更不回。异代登临悲赋客,百年沦落忆雄才。淮云白白鸟飞尽,山日苍苍猿啸哀。欲起锦袍吹玉笛,为驱江浪入金杯。
次张仲举祭酒咏花槐花
黄露结青枝,风吹散秋雪。忆昨马蹄忙,壮年心未彻。
扬州
误喜维扬是故乡,故乡南去越山长。越山三月花如海,倚门应说到维扬。
送僧南归
兵尘犹澒洞,僧舍亦徵求。师向江南去,予方毂下留。风霜两足白,宇宙一身浮。归及梅花发,题诗寄陇头。
浏览全部 461 首