评析
自君之出矣 其一
自君之出矣,愁倚月明中。思君如木叶,黄瘦怯西风。
丹阳晚眺
春水绿迢迢,空江自落潮。桥头两竿日,烟外酒旗飘。
赠清贫长老
黄金沙界名净土,中有僧为持教祖。说法能超最上乘,常感天花向空舞。禅关尽日白云封,为爱疏闲似远公。秋雨凉蝉三径叶,夕阳归鸟一声钟。支颐夜坐林间石,白月清潭了无迹。问师戒腊今几何,笑指青松数千尺。有时聚石来讲经,石头尽点如有闻。有时浮杯去渡海,踏碎万顷玻璃云。归来清梵维摩室,何用区区九年壁。降龙解虎人不知,惟有闾丘老人识。
田舍杂咏五首为梅庄诸处士赋 其一
名庄浑似习家园,绿树阴阴静掩门。昨夜溪南春水涨,芹丝香处有河豚。
舟中杂咏 其二
去去朝京国,图书满画船。丹枫连水驿,白鸟没江烟。候吏朝挝鼓,渔歌夜扣舷。盛时官况好,何异去登仙。
寿昌山中书事三首 其三
二尺诗檠影半明,布衾高卧梦难成。不堪破屋秋风急,乱叶萧萧作雨声。
浏览全部 551 首
京师秋夜
风竹撼秋声,天寒梦不成。如何今夜月,偏照客窗明。
秋夜寓宿江寺
天涯岁晚倦宵征,望里乡山路几程。落日远投江口寺,疏砧遥隔水边城。一身在客惊秋序,孤梦还家厌雨声。赖得远公消此况,夜深香茗说无生。
题石竹
翠叶枝低雨过时,钓台石上影离离。记得月明江浦夜,舟人解唱竹枝词。
卜算子 次雪耘韵
寒月转三更,渐觉蛩声静。砌竹摇风三两枝,描上纱窗影。本自不成眠,梦断翻疑醒。一夜西风满地霜,作(去声。)就离人冷。
风入松 其三 桂
兰舟高荡涨波凉。愁被矮桥妨。暮烟疏雨西园路,误秋娘、浅约宫黄。还泊邮亭唤酒,旧曾送客斜阳。蝉声空曳别枝长。似曲不成商。御罗屏底翻歌扇,忆西湖、临水开窗。和醉重寻幽梦,残衾已断熏香。
和淮南太尉留题凤州王氏别业
清秋看长鹭雏成,说向湘僧亦动情。节屋折将松上影,印龛移锁月中声。野人陪赏增诗价,太尉因居著谷名。闲想此中遗胜事,宿斋吟绕凤池行。