评析
效古十九首 效古十九首 十三
瞻彼北邙下,累累总丘坟。古道翳榛莽,老树含风云。晨昏樵牧歌,来往狐兔群。白骨亦已朽,宁复有精魂。人生天地间,暂寓难久存。年命乃有限,嗜欲胡无垠。营营苦不足,东西日纷纭。一朝委山丘,贵贱宁复论。不如谢尘鞅,笑傲云水村。
别东岩偶成三首 其二
世事纷纷役此身,林泉无计日相亲。山灵应笑今归去,依旧胸中万斛尘。
效古十九首 效古十九首 十五
人生虽百岁,七十已云稀。如何一身微,乃为千载思。有酒即相亲,于以乐青春。区区逐微利,徒为受苦辛。君看醉乡人,乃独全其真。
寿萱堂为宋仲和司训赋
镜里青鸾飞去早,冰玉襟怀长自保。玄发年来变成缟,凤雏总喜风标好。欲慰慈亲跻寿考,堂前特种忘忧草。烨烨繁花映晴昊,对此慈亲春浩浩。一雏朝阳振文藻,新沐天恩出蓬岛。锦衣特访乡园道,献寿流霞倾玛瑙。日向花前申颂祷,长对慈亲勿枯槁,遐寿直同天地老。
登九仙观舒啸台
榛莽新芟辟,天然数仞台。烟云连睥睨,殿阁俯崔嵬。远岫横江断,寒潮到郭回。登临一舒啸,天地旅怀开。
甲午季冬雨雪连旬公余感触辄赋八绝 其八
青山雪后可寻春,欲谢微官未有因。闻道村桥梅已发,看花酌酒属何人。
浏览全部 647 首
广陵城外野步呈莘老
林梢聒聒鸟声繁,积雪初消涧水浑。老树卧波寒影动,野烟浮草夕阳昏。风回笛响山前路,犬吠人行竹外村。杖屦不知幽兴远,归来新月在柴门。
永州道中示易无画
松影碧摇摇,无风亦自涛。寒花随涧落,细路入峰高。云动低依客,烟深远唱樵。岳青九面外,此地足诛茅。
过孤山峡
窈窕孤山峡,潺湲一涧泉。望中如削玉,听处似鸣弦。路转疑逢虎,峰高欲近天。恍然得平旷,林木数家烟。
无题(八首录四) 其四
逃暑晚离村,近山月转昏。陂鱼欣浪起,崖鹳逐云翻。松小肖人立,峰高俨帝尊。孤行多可怖,不觉露沾裈。
游五指峰下
水尽山穷处,聊停下泽车。峰高人如豆,树远鹭疑花;怪石临崖虎,垂藤饮涧蛇。兹游太奇绝,不禁向人夸。
坟庵棋罢对月
僧庵恰好傍山坳,门外幽泉碎玉敲。棋罢道人心似水,一钩新月挂松梢。