评析
咏衰柳
露叶烟梢翠色浮,向人长是弄春柔。多情自是多憔悴,莫向西风错怨秋。
江乡渔乐图
桃花雨歇春潮长,江中鲤鱼随水上。香蒲叶短白鹭飞,渔父乘船自来往。船头巨罾三丈余,辘轳引缏如引车。浪花触船鱼乱跃,儿女相顾争欢呼。江头卖鱼朝买谷,晚来还向江头宿。老翁不愁儿不啼,新妇船中炊欲熟。
美人熨帛图
霜帛丁东捣初歇,女伴相怜白如雪。掩帷下堂同此情,白腕对曳当中庭。中庭无风干未得,铜斗自烧还自熨。只愁熨着有焦晕,难表此身如此白。小鬟莫更蹲复蹲,复恐皱却葵花纹。
晚过扬州
长河悬落照,短棹尚孤征。衰柳愁边断,残霞雨外明。人喧杨子渡,钟动广陵城。渐去乡关远,凄然倍旅情。
大同克敌进封其镇守总戎都督郭清宁为定襄伯喜而赋此以贺之
捷书飞奏入明光,邦伯荣封位定襄。边阃到今方得将,漠庭从此不称王。正愁白发逢多难,忽对青春喜欲狂。却愧无缘走相贺,典衣聊自醉壶觞。
题画寄徐州陆九皋二首 其一
别后重来未有期,且凭图画寄相思。秋风黄叶茅亭上,犹记逢君是此时。
浏览全部 69 首