评析
即事四首 其一
江北江南一望中,便将迟早判春风。江南二月桃开尽,江北梅花正作丛。
游花山
花山秀滁阳,不在琅琊下。空谷封白云,自昔游者寡。东风三月时,牡丹映山赭。我来属春去,残枝绿潇洒。品色验根荄,采之忽盈把。慇勤愧良朋,行厨劝杯斝。一笑各尽欢,顾景不能舍。归舆倚微醺,落日净原野。
施州通天洞
洞门閒倚白云开,洞里残碑半绿苔。奇绝自然超识界,渺茫何处有蓬莱。窍通天表窥何极,泉去人间挽不回。万里停骖一回醉,试题青壁记曾来。
诏狱听李献吉言梦
听子清秋梦,醒予久病怀。逍遥何日是,恍忽有天开。背壁灯明灭,巡檐柝往来。浮生元可笑,此际不须猜。
次韵李宫允赏莲四首 其一
骚坛意气许同袍,百战如公一世豪。花畔相携容易醉,又知公瑾本醇醪。
寄程甥文德
不多年纪好文章,珍重吾家坦腹郎。志笃尚须开万卷,学成何止擅三场。功名世济方为孝,冰玉人看亦有光。别后自嗟心力倦,犹能刮目日相望。
浏览全部 458 首
柳枝
莫向长桥问柳枝,春风一夜绿丝丝。此身已苦多牵绊,肯为时人管别离。
戏为柳枝词赠别二首 其二
东风昨夜消残雪,弱柳丝丝渐堪折。上林春色自多情,莫向河桥频送别。
杨柳枝二首 其二
莫折柔丝五尺金,一丝丝系别离心。春风吹到无情处,乱滚香绵结昼阴。
怀刘园作
一与刘园别,春风到海隅。墙阴草争绿,留得屐痕无。
予过灞桥偶思郑綮之事可发一笑今春和景物明媚若给予诗料者然而清兴满怀自不可遏又何必在於风雪中耶漫成二绝以资谈柄 其一
官桥烟柳绿丝丝,折尽长条为别离。桥上行人桥下水,滔滔何事日奔驰。
蝶恋花 其一
碧树残鹃啼未歇。昨夜春归,不与行人别。留得绿杨枝上月。晓风吹作晴天雪。龟甲屏低红叠叠。火暖萸烟。罗荐鸳鸯热。一插宝簪云妥贴。下阶先拣花枝折。