评析
涌金亭同冀定甫马伯龄醉赋
百泉声不断,风雨乱沧波。地接烟岚迥,天开灵秀多。古人余胜事,今代有狂歌。为爱苏门好,携樽共一过。
送许元复归吴门
早岁才名犹献赋,高秋乡思故离群。帆开野浦相看处,月照江城几梦君。龙剑定知他日合,鱼书莫遣隔年闻。洞庭山下三春酒,谁共长歌向白云。
寄李近台侍御时督学北京
鳌头矶下征帆发,鱼腹书传逝水沉。摛赋三秋堪寄兴,定交千里见知音。庙廊自合经纶远,冠冕谁当雨露深。上应文昌燕赵地,朝端抗疏几年心。
送王理卿归平原
春来三日君即归,长安陌上车尘飞。沧洲有约自知晚,白雁多情相见稀。千里还应叹萍梗,一樽谁更采芳菲。平原旧侣论心处,肯向天边望少微。
送高生归吴
客中多病素琴孤,季子黄金更有无。花满江城春正好,一帆烟雨下姑苏。
雪夜过李于鳞宅适已醉卧因留宿作
雪天骑马禁城隈,官舍中宵为我开。太白醉眠呼不起,惠连赋就却空来。满城朔气侵人骨,试问宫梅几枝发。上苑寒生千树云,西山暗落三更月。起来风物重凄凄,门外日高鸦乱啼。莫惜余杯醉归去,天街不畏踏春泥。
浏览全部 1215 首