评析
雨夜与梦钿坐话
几日西窗雨,天涯尚许同。关河双泪外,骨肉一镫中。短发难消酒,哀音易坠鸿。明年见春草,好与数飘蓬。
清平乐
小帘楼畔。可许琴心愿。别恨天涯芳草怨。只怕离肠先断。几番气短情长。枉抛珠泪千行。点湿墙头红粉,杏花春雨斜阳。
减字木兰花 斋中微雨 其四 偶忆
疏烟暮霭。人在斜阳秋草外。梦绕天涯。知是当垆第几家。舞裙歌扇。犹忆遏云花底宴。楚客愁多。欲采芙蓉奈远何。
解佩令 春草二首 其一
雪痕犹冱,烟光偷聚。渐蒙茸、青无重数。千里相思,凭作出、绵绵情绪。送斜阳、几回今古。玉骢来去,王孙何处。镇凄断、天涯归路。拾翠人遥,谁会得、芳蘅心苦。刬愁根、奈春未许。
鹊踏枝八首 和忍寒用阳春韵 其五
糁径杨花知几许,解道飘零,莫向天涯去。枝上流莺轻弄语,好春都被东风误。行尽长堤愁万缕,戍鼓荒烟,难问青溪路。回首斜阳肠断处,凤城芳序依然否。
忍野八海咏怀
海底鱼游乐未央,此身何啻在濠梁?遥闻尺八箫声起,牵得乡愁尔许长。