评析
古歌
秋风萧萧愁杀人。出亦愁。入亦愁。座中何人谁不怀忧。令我白头。胡地多飙风。树木何修修。离家日趋远。衣带日趋缓。心思不能言。肠中车轮转。
善哉行
来日大难,口燥唇乾。今日相乐,皆当喜欢。经历名山,芝草翩翩。仙人王乔,奉药一丸。自惜袖短,内手知寒。惭无灵辙,以报赵宣。月没参横,北斗阑干。亲交在门,饥不及餐。欢日尚少,戚日苦多。何以忘忧,弹筝酒歌。淮南八公,要道不烦。参驾六龙,游戏云端。
淮南王
淮南王。自言尊。百尺高楼与天连。后园凿井银作床。金瓶素绠汲寒浆。汲寒浆。饮少年。少年窈窕何能贤。扬声悲歌音绝天。我欲渡河河无梁。愿化双黄鹄还故乡。还故乡。入故里。徘徊故乡苦身不已。繁舞寄声无不泰。徘徊桑梓游天外。
箜篌谣
结交在相知,骨肉何必亲。甘言无忠实,世薄多苏秦。从风暂靡草,宝贵上升天。不见山巅树,摧扤下为薪。岂甘井中泥,上出作埃尘。
长安有狭斜行
长安有狭斜,狭斜不容车。适逢两少年,夹毂问君家。君家新市傍,易知复难忘。大子二千石,中子孝廉郎。小子无官职,衣冠仕洛阳。三子俱入室,室中自生光。大妇织绮纻,中妇织流黄。小妇无所为,挟琴上高堂。丈人且徐徐,调弦讵未央。
《汉书》歌
上蓬莱,咀琼英。
浏览全部 108 首
前缓声歌
水中之马。必有陆地之船。但有意气不能自前。心非木石。荆根株数得覆盖天。当复思东流之水。必有西上之鱼。不在大小。但有朝于复来。长笛续短笛。欲今皇帝陛下三千万。
共戏乐 其四
仙仙妙舞乐未央,陛下万寿民悦康。
写诚短古三章 其一
我心如还丹,百炼光逾赤。愿入紫霞浆,金尊荐瑶席。酌以奉君王,寿与天无极。
安总领生日 其二
祝公不作语啾啾,陛下凭公释顾忧。往误叵堪成铁错,后图犹可保金瓯。饮江共喜无胡马,屯渭悬知有木牛。虎也肤公康是似,愿歌江汉美宗周。
杂曲歌辞 苏摩遮 其四
寒气宜人最可怜,故将寒水散庭前。惟愿圣君无限寿,长取新年续旧年(亿岁乐)。
射乌辞
乌乌哑哑。引弓射。洞左腋。陛下寿万年。臣为二千石。