评析
满江红 其一 送施德初
东马严徐,名籍甚、西京人物。谁不羡、伏蒲忠鲠,演纶词笔。雅意中朝今小试,二年东郡弦风迹。数中兴、循吏两三人,公居一。温诏趣,还丹阙。倾睿相,方前席。看云台登践,论思密勿。超览堂中遗爱在,几人同恋津亭别。顾倦游、云路仆登仙,心如失。
眼儿媚
小溪微月淡无痕。残雪拥孤村。攀条弄蕊,春愁相值,寂默无言。忍寒宜主何人见,应怯过黄昏。朝阳梦断,熏残沈水,谁为招魂。
水龙吟 登吴江桥作
渺然震泽东来,太湖望极平无际。三吴风月,一江烟浪,古今绝致。羽化蓬莱,胸吞云梦,不妨如此。看垂虹千丈,斜阳万顷,尽倒影、青奁里。追想扁舟去后,对汀洲、白蘋风起。只今谁会,水光山色,依然西子。安得超然,相从物外,此生终矣。念素心空在,徂年易失,泪如铅水。
瑞鹤仙
柳风清昼溽。山樱晚,一树高红争熟。轻纱睡初足。悄无人、欹枕虚檐鸣玉。南园秉烛。叹流光、容易过目。送春归去,有无数弄禽,满径新竹。闲记追欢寻胜,杏栋西厢,粉墙南曲。别长会促。成何计,奈幽独。纵湘弦难寄,韩香终在,屏山蝶梦断续。对沿阶、细草萋萋,为谁自绿。
秋蕊香
荡暖花风满路。织翠柳阴和雾。曲池斗草旧游处。忆试春衫白苎。暗惊节意朱弦柱。送春去。晓来一阵扫花雨。惆怅蔷薇在否。
好事近 次韵叶梦锡陈天予南园作
飞盖满南园,想见八仙遥集。几树海棠开遍,正新晴天色。休辞一醉任扶还,衣上酒痕湿。便恐岁华催去,听秋虫相泣。
浏览全部 49 首
再寄高季迪
空谷白驹那可羁,高踪只欲慕天随。吴江日去应无恙,甫里春来定有诗。花忆杏园携酒日,雨思山馆听莺时。去年乱里从游处,肯信于今又别离。
谢判官幽谷种花
浅深红日宜相间,先后仍须次第栽。我欲四时携酒去,莫教一日不花开。
蝶恋花 丁巳春词 其一
雪尽阳回春意逗。早约寻芳,胜日休孤负。莫道余寒风尚陡。盼天不到花开后。好去探春携素手。又被愁来,不放花骢骤。著意疗愁拚殢酒。酒醒却误春时候。
写华严求偈
衲僧用处得能乖,肯向龙宫鼻嗅来。黑墨浓磨涂白纸,重重无尽杂花开。
将赴京师留题孙处士山居二首 其二
西岩有高兴,路僻几人知。松荫花开晚,山寒酒熟迟。游从随野鹤,休息遇灵龟。长见邻翁说,容华似旧时。
素梅 其三
江南雪消春渐回,溪东溪西梅花开。 幽人作诗兴不浅,时复杖藜携酒来。