评析
县境不雨祷响潭得之明日一龟出潭水上取以归县斋诸进士有诗因作一首
崖云送雨一村凉,千顷扶疏绿颖香。白马谁将河伯命,缁车先趣大夫装。老来未觉巢莲近,远去惟知曳尾忙。趁我还山先辟谷,林间日月伴君长。
溪上
溪光照秋房,娟然卧流萍。水仙弄幽姿,寄余汀洲情。眷怀玉色子,弄波濯尘缨。夜寒有佳意,属此泠然清。
七娘子 其一 舟中早秋
山屏雾帐玲珑碧。更绮窗、临水新凉入。雨短烟长,柳桥萧瑟。这番一日凉一日。离多绿鬓多时白。这离情、不似而今惜。云外长安,斜晖脉脉。西风吹梦来无迹。
浣溪沙
滟滟金波暖做春。疏疏烟柳瘦於人。柳边半醉不胜情。未解画船留待月,缓歌金缕细留云。将云带月入东门。
隋堤写怀寄上右丞
前年买符入函谷,归来柴车仍露宿。似闻石室陈图书,敢累山公为题目。苍梧祗觉波浪高,尺泽那知鳞尾秃。已将倦翮谢风云,便拟閒身寄松竹。何庸复来良自嗤,聊当尔耳谁能卜。生长寒乡非挟炭,老去刚肠徒仰屋。此日可惜那敢轻,流年已徂无计逐。淮山可人长好色,随潮入落裁瞬息。隋堤官柳今许长,前年雪里曾相识。尚有寒蜩抱残叶,晚风凄瑟真相逼。斜阳更在柁楼明,孤烟已转榆湾黑。浊流奔猛似欺人,前去高桅万牛力。但令寸进殊不恶,行或止之那可测。朝廷无阶亦何往,想见夔龙在君侧。取士端须拔十五,除吏何妨论八百。为郎二世疑有命,自著一生能几屐。定知此意不在多,久从笔研安能掷。太常掌故本下才,未怪间关难射策。仲翁陆陆元先售,却令小苑东门后。人生有志将毋同,异时善舞输长袖。此去谁家借蹇驴,偪仄终看饭山瘦。平生读书过百纸,本是烟波钓徒尔。笔床茶灶轻鼎钟,雨笠烟蓑傲朱紫。如今却著从事衫,犹喜无材堪鼓吏。自从束带对小儿,久妨痛饮追名士。会须出处今勇决,进仍不合当休矣。试来乞公五十犗,投竿往觅任公子。岂特区区守鲋鲵,更与侯生向温水。
武陵春 其二 正月十四日夜孙使君席上观雪,继而月复明
风过冰檐环佩响,宿雾在华茵。剩落瑶花衬月明。嫌怕有纤尘。凤口衔灯金炫转,人醉觉寒轻。但得清光解照人。不负五更春。
浏览全部 504 首
菩萨蛮 新秋夜凉浴罢露坐 其二 新秋夜凉浴罢露坐
金风簌簌敲梧井。画屏耿耿摇灯影。屋角月华明。树头鸟鹊惊。年光流水去。青镜催迟暮。便欲泛仙槎。苕苕河汉赊。
荅徐文果
雪压湖绵鲙水晶,书邮岁岁不曾停。纵然苕霅如双眼,可似徐郎分外青。
送王彦声归苕溪 其二
相逢华发两星星,旧事邯郸一梦惊。舌底雌黄谙世味,眼中青白见交情。余杯更觅论文具,好树休啼唤客声。后夜扁舟苕霅路,半轮寒月一溪横。
江陵酒中留别坐客
寻常纵恣倚青春,不契心期便不亲。今日烟波九疑去,相逢尽是眼中人。
雁阵
几是霜翎巢白草,数行云足篆青冥。方将寄字来苕霅,莫便翻身过洞庭。
翠波(竹)
萧疏拂行云,清阴笼远汀。水色元无色,相逢眼自青。