评析
书院杂咏 海棠
欲与春争媚,嫣然一笑芳。雨中如有恨,疑是为无香。
读赵果州诗
眉宇胸襟两不尘,唾成珠玉更清新。惜哉不使苏仙见,题品宁先赵德麟。
魏邦式通判挽词 其二
耆旧嗟零落,公年又不长。双旌空入梦,半刺横罹殃。子舍三珠秀,吾乡一鉴亡。平生可书事,椽笔有星郎。
国娘生日
往岁王司业,初生嫡女孙。命名聊志喜,曰国不忘恩。日在元正次,身居辈行尊。愿如班与孟,贤淑振吾门。
次韵濮十太尉喜雨
去岁秋大水,民食方苦艰。丁壮尚流离,而况白与班。今春又不雨,事与安危关。使符下列郡,呼雩舞童鬟。投文责老龙,贪睡何痴顽。我闻救灾术,乃在人事间。兴师古有卫,决狱唐称颜。年因吊伐有,雨送轺车还。嗟此旱魃虐,和气知谁干。半岁幸一雨,人心宁不欢。麦秀禾可植,田里庶少安。上纾当宁忧,吏责亦稍宽。我家箫峰下,山长路漫漫。东皋有先业,颇亦知艰难。归耕愿及早,免起将芜叹。
曹梦良教授寄柑一百颗报以乾荔支戏成二绝 其二
绝品知君尚未尝,三山绛帐喜相将。冷官岂是淹贤地,尤物聊观十八娘。
浏览全部 2204 首
曹梦良教授寄柑一百颗报以乾荔支戏成二绝 其一
故人书自许峰来,领得黄柑手自开。未满洞庭三百颗,更看驿使一枝梅。
赵果州送黄柑金泉酒
元日书来自果州,柑三百颗酒新刍。贤于齐下六从事,好似平阳千户侯。老矣惟思醉乡去,归欤且种木奴休。使君厚意吾先辱,愧乏琼瑶报所投。
柑至
丹橘黄柑世所珍,年年随贡走风尘。内廷赐出人人羡,近市收来颗颗匀。翻讶久藏香不逸,迥疑初摘蒂犹新。金盘玉箸真谁事,寂寞文园自病身。
荔支七绝 陈紫
端明品第首推陈,花里姚黄是等伦。郡圃一株称小紫,故家风味自宜珍。
洞庭春色 咏橘
翠叶金丸,故山嘉果,艳说洞庭。恰朱橙新荐,黄柑罢贡,同登樽俎,纤手香凝。试摘霜枝三百颗,怕尝尽酸甜难解酲。还堪笑,笑吾家正少,千树江陵。逾淮又愁化枳,自惜市隐吴城。况越州秋税,未除臣籍。东坡楚颂,孰建孤亭。雪后园林风色恶,甚玉几华筵寒旧盟。重相问,问白头对弈,此局谁赢。
谢王公才惠资阳梨二首 其二
满盘冰玉岂虚投,落笔琼琚未易酬。欲写霜柑三百颗,更寻火枣八千秋。