评析
嘉叟和诗至七篇有何时五亩成归计来作邻翁伴艺麻之句某乡心方切复用韵
学继初寮事业赊,闭门宁悔读南华。符分兴化日烘荔,室寓维摩天雨花。故里君应怀北岳,归心我已到飞霞。休休莫莫宜闲处,耕有添丁妇织麻。
别周浚
莫恨知书失太迟,妙龄聪子本非奇。好因椎鲁加鞭策,会见火然泉达时。
泛清溪
清者未必贵,贵者或不清。胡为贵池内,却有清溪名。清贵两俱足,造物如有情。溪有夷屈风,池非赵孟荣。三秋冷浸月,十里光涵城。真可弄兹水,更堪濯吾缨。天亦知我意,故令居水精。水精岂吾居,龙湫老余生。满壁画清溪,坐觉名利轻。
乡人项服善宰鄱阳有政声人惜其去用郡圃栽花韵作诗数篇叙别遂和以送之 其一
七岁名师世胄赊,云孙行实副文华。仁心驯及鲁恭雉,和气种成潘岳花。清白见知鄱水月,高明相照楚天霞。送君撩我思乡意,遥想吾庐日长麻。
三峡桥 其二
滟滪瞿塘在眼前,便应从此上青天。秋风脱叶随流下,疑是十帆出峡船。
晚过沙滩有渔举网得鳊鱼二百余头橙橘正青黄以百钱买橘得十六颗比乡里小差而味酸 其三
晚来诸卒竞欢呼,籴得香粳一斗余。拾荻为薪煮江水,就船沽酒吃鳊鱼。
浏览全部 2204 首
送柑姚子才(梓)
少年怀橘献慈亲,今见黄柑泪满巾。同舍故人堂有母,可能罗帕不分珍。
读吕舍人诗追次其韵五首 其五
三沐复三熏,佩玉怀明珠。何至不自珍,欲效豕负涂。传呼虽甚宠,正可夸群奴。君看魏徵孙,世世为农夫。
食甘
一双罗帕未分珍,林下先尝愧逐臣。露叶霜枝剪寒碧,金盘玉指破芳辛。清泉蔌蔌先流齿,香雾霏霏欲噀人。坐客殷勤为收子,千奴一掬奈吾贫。
柑至
丹橘黄柑世所珍,年年随贡走风尘。内廷赐出人人羡,近市收来颗颗匀。翻讶久藏香不逸,迥疑初摘蒂犹新。金盘玉箸真谁事,寂寞文园自病身。
句 其四
荆州持大橘,亦名作黄柑(橘)。
吴太博遗柑子
太学先生欺绿橘,吴兴才士与黄柑。黄柑似日胜崖蜜,带叶初擎翠竹篮。还料楚王曾未识,徒将萍实诧江南。