评析
晨兴望南山
晨兴望南山,不见南山根。草树露颠顶,樛枝空复繁。铜瓶取井水,已至尚余温。天风一吹拂,的皪成玙璠。
别方劭秘校
迢迢建业水,中有武昌鱼。别后应相忆,能忘数寄书。
桂枝香
登临送目,正故国晚秋,天气初肃。千里澄江似练,翠峰如簇。归帆去棹斜阳里,背西风,酒旗斜矗。彩舟云淡,星河鹭起,画图难足。念往昔、繁华竞逐,叹门外楼头,悲恨相续。千古凭高,对此漫嗟荣辱。六朝旧事如流水,但寒烟、衰草凝绿。至今商女,时时犹唱,《后庭》遗曲。
求全
求全伤德义,欲速累功名。玉要藏而待,苗非揠故生。未妨徐出昼,何苦急堕成。此道今亡矣,嗟谁可与明。
题玉光亭
传闻天玉此埋堙,千古谁分伪与真。每向小庭风月夜,却疑山水有精神。
相州古瓦砚
吹尽西陵歌舞尘,当时屋瓦始称珍。甄陶往往成今手,尚托声名动世人。
浏览全部 1783 首
题济胜七物 一拄杖
惊蛇却犬破莓苔,筇竹随公几往回。龙化葛陂应未忍,为扶衰病作陈雷。
别友人归衢
烂柯山下路,猿鸟待多时。今伴少微隐,何愁太史知。葛陂龙化早,辽海鹤归迟。为问山中叟,如今几局棋。
浣溪沙 乙未冬偶过北兰寺
旧隐西陂迹已陈。尚留诗屋寄云门。梵钟声里几晨昏。物外山含无尽意,定中僧笑傥来人。烟波何处问迷津。
游仙诗 五十首 其二十五
葛陂掷杖化为龙,一入壶中愧老翁。不道壶中天地窄,壶中犹自逊鹅笼。
用强甫蒙仲韵十首 其七
玉堂岂必胜茅斋,误得虚名与谤偕。法吏淬磨真出角,先生度量莫窥涯。谤书堪丑毋庸辨,闷赋虽工未易排。已设葛幮安菊枕,投床不觉到无怀。
拟寒山寺 其一四
入寺设僧斋,先且问客食。一味不可口,满座皆啾唧。回顾憍陈如,钵盂未尝湿。恁么说斋僧,有名而无实。